Portier Kees Heij en ENKA

100 jaar ENKA Ede

Door de jaren heen werkten er tienduizenden mensen in de ENKA-fabriek. Naar aanleiding van het project '100 jaar ENKA' zijn verschillende oud ENKA-medewerkers geïnterviewd over hun ervaringen bij de voormalige fabriek. Hieronder het verhaal van portier Kees Heij.

De portier

Laat het woord ENKA vallen en voormalig portier Kees Heij is niet meer te stuiten. "Een geweldig bedrijf dat voor de gemeente Ede en de wijk Ede-Zuid veel betekende. Ik heb ENKA altijd een ‘stad apart in Ede’ genoemd. Ik denk dat er geen veelzijdiger bedrijf dan ENKA was”, opent Heij. Hij heeft in zijn kamer een prachtige luchtfoto en wijst de plek aan waar hij als portier z’n tijd doorbracht. "Ik kwam in 1957 als jongste portier binnen en verliet het bedrijf in 1995 als oudste portier. Ik was de vraagbaak voor velen”, lacht Heij. Hij vertelt dat portier zijn een vak was: "Je leerde met mensen omgaan.”

‘Burgemeester van Ede-Zuid’

"Alles wat je hier in huis ziet is aan ENKA te danken. Ik heb geen moment spijt gehad dat ik ooit voor de portiersfunctie bij ENKA heb gekozen”, oordeelt Heij. De portiers moesten ook De Reehorst, de woning van dokter Heijmans en de directiewoning ‘Bagatel’ aan de overzijde controleren. "Ik heb de ENKA-wijk, tijdens de renovatie, zien ontwikkelen. De ENKA had een eigen woningbouwvereniging, waar ik als lid actief was. Je bent als bestuurder vaak de smeerolie tussen vele meningen. Velen betitelden mij als de ‘Burgemeester van Ede-Zuid’. Dat heb ik dus niet zelf verzonnen en zie mijzelf dan ook meer als een betrokken wijkbewoner.”

Portiers bij ENKA zagen veel, hoorden veel, maar wisten waar nodig ook te zwijgen. "Een vertrouwensfunctie, waarbij medewerkers wisten wat ze aan je hadden. Een directeur of fabrieksmedewerker behandelde ik gelijk. Daarmee dwong je respect af.” Heij weet nog goed dat de gastarbeiders kwamen en in onder meer ‘Nuestra Casa’ gehuisvest werden. "Prachtige mensen, die weleens voor overlast zorgden. Dan grepen wij in. Dat was ook onze taak. Een portier dacht mee met het wel en wee van medewerkers en bedrijf. Die mensenkennis heeft mij verrijkt”, sluit Kees Heij af.

Dit is een verhaal uit het eenmalige ENKA-magazine van mei 2022, dat verscheen ter gelegenheid van 100 jaar ENKA Ede. Lees ook de andere verhalen van deze special.