Toen er in de jaren ’50 een tekort aan ENKA-medewerkers ontstond, werden niet alleen vanuit Nederland, maar ook vanuit het buitenland arbeiders gehaald. Het begon met gastarbeiders uit Italië.
Omdat er in 1963 nog altijd niet genoeg arbeiders waren, besloot de ENKA personeel te gaan zoeken in Spanje. Speciaal voor hen werd aan de Bennekomsweg een wooncomplex gebouwd, dat de naam ‘Nuestra Casa’ kreeg. Nog later kwamen er ook medewerkers met een Turkse achtergrond bij. Met een aantal van hen werd even teruggegaan in de tijd.
De Turkse medewerkers van toen herinneren zich het harde werken in de fabriek. "De Turkse werkethiek was anders dan de Nederlandse. Waar wij in Turkije gewend waren zo hard mogelijk te werken om een vast aantal machines per dag af te krijgen en daarna te rusten, werd in Nederland van dat harde werk gebruik gemaakt om het aantal machines per dag snel op te voeren. Hierdoor werd het zware werk nog zwaarder. Maar toen waren we jong, we konden alles aan.”
Ze bewaren veel goede herinneringen aan die tijd. "Zoals samen ontbijten. En tijdens de ramadan werd de iftar (de avondmaaltijd tijdens de ramadan) vaak onder werktijd genuttigd. Wij brachten dan vaak wat lekkers, bijvoorbeeld Baklava of Lokum (Turks fruit), mee. Dat werd gedeeld met de Nederlandse collega’s.” De meesten kijken met een goed gevoel terug op hun werk bij ENKA. Hard werken, maar ze zijn zich ook bewust van hetgeen ze heeft opgeleverd. "ENKA was een belangrijke plek. Voor ons, voor jongeren, voor Ede en voor de Turkse gemeenschap. We waren dan ook bedroefd toen de fabriek ging sluiten. We verloren onze baan en hadden niet veel andere kansen.”
Auteur: Yonca Atabay, 2022, CC-BY-SA