Wie het niet weet, loopt er bij een bezoek aan kasteel Middachten zo aan voorbij: drie aquarellen die een beeld schetsen van Suriname begin negentiende eeuw. Alle drie de schilderijen zijn van de hand van de Duitse schilderes Louise van Panhuys (1763-1844). Twee aquarellen hangen in de zogeheten groene kamer aan weerszijden van de schouw, de derde hangt beneden in de ruimte voor bijeenkomsten van het kasteel. Kasteel Middachten is de enige plek in Nederland waar het Surinaamse werk van Van Panhuys wordt bewaard. In Suriname hangt een aquarel in het Numismatisch Museum en naar verluidt in de Surinaamse Bank. Het grootste deel van de collectie Van Panhuys bevindt zich sinds 1824 in haar geboortestad Frankfurt, bij het Senckenbergische Naturforschende Gesellschaft.
Op de aquarellen van Louise van Panhuys dringt de harde werkelijkheid van slavernij zich nergens op. Toch zijn haar aquarellen van onschatbare waarde voor iedereen die zich bijvoorbeeld een voorstelling wil maken van Paramaribo van voor de grote stadsbrand in 1821; de huizen in het oude centrum waren niet zoals nu wit met donkergroene kozijnen, maar hadden verschillende kleuren. Soms zijn mensen in beeld, wat bijvoorbeeld een idee geeft van de kleding die toen gedragen werd. Ofwel, het gaat om belangrijk erfgoed. Wat zien we op de aquarellen van Middachten? Welke verhalen zitten erin besloten? Wie was Louise van Panhuys en wat is haar relatie met Suriname? Hoe zijn de aquarellen op Middachten terecht gekomen? Ofwel, wat heeft Middachten te maken met Suriname? In deze driedelige serie komen bovenstaande vragen aan bod.
Lees hier deel 1, deel 2 en deel 3.
Geïnteresseerd in meer verhalen over het slavernijverleden van Gelderland, Nederland of de wereld? Kijk dan vooral op de website van Mapping Slavery.
Ineke Mok, CC-BY
Sporen van slavernijverleden
Oost - West
Personen
1700-1800
Rheden
Arnhem e.o.