Zingen en schieten

Artillerielied

Wat dreunt daar op die heide? Wat blinkt daar in het verschiet?
Wat dondert tussen beide, dat men door het stof niet ziet?
Hoe flikkeren die zwaarden, wat forse melodie.
Hoe rennen daar die paarden, 't is veldartillerie.

Maar ook in tijd van vrede blinkt steeds de kanonnier.
En meisjes schoon van leden zijn op zijn liefde fier.
Waar moed zit heerst ook trouwe, met kracht nooit uitgeblust.
Daarom de schoonste vrouwen heeft hij naar hartelust.

Hoera dus voor ons wapen, lang leev de kanonnier!
Lang leev die forse knapen, des leger schoonste sier,
Hun leus zij steeds te strijden, werwaarts ook d'eer hen zendt
Voor land en koning beiden, tot roem van 't Regiment.

Bron: 

• F.H.L.M. Müller, Artillerie Opleidingscentrum in de Legerplaats bij Oldebroek (1993)

Dit verhaal hoort bij het project Militairen op de Veluwe

Rechten

PD