Park Stroe (nu Majoor Mulderkazerne) groeide na de Tweede Wereldoorlog uit tot herstelwerkplaats en materieelpark. Duizenden auto's, rupsvoertuigen en tanks stonden hier op het midden in de bossen gelegen terrein. Door reorganisaties en verhuizingen was de toekomst regelmatig onzeker.
In een kamp stil en verlaten, ergens in de eenzaamheid.
Liggen Hollandse soldaten, Nêerlands roem in bange tijd.
Autopark staat op een bordje, maar daar is niet veel van waar,
Autokerkhof moet het wezen; auto's zijn er maar een paar!
Ondanks alles niet gaan treuren, eenmaal zal het beter gaan.
Rijden tanks en rijden auto's dag en nacht hier af en aan!
Laatst sprak ik een aardig meisje, daar ben ik mee uitgegaan.
Toen ze hoorde dat ik van Stroe kwam, was de liefde gauw gedaan!
Zij begon op mij te schelden: kerel, waar kom jij vandaan?
Als ik dat eerder had geweten, was ik nooit met je mee gegaan!
(melodie: Aan het strand stil en verlaten)
Bron:
Dit verhaal hoort bij het project Militairen op de Veluwe