Restanten van het oude Stadhuis van Wageningen

De noord- en zuidgevel van gebouw met aanbouw werd aangetroffen. Op basis van het baksteenformaat zou het gedateerd kunnen worden in de veertiende of vijftiende eeuw, maar er zijn aanwijzingen dat dit formaat bakstenen ook na de vijftiende eeuw in Wageningen in gebruik zijn gebleven.

Het ‘Grote Huis’

De blootgelegde funderingen komen overeen met een gebouw dat het 'Grote Huis' wordt genoemd en dat op een kaart van Van Geelkercken uit 1640 is ingetekend. Dit sluit aan bij de voorlopige zeventiende-eeuwse datering van een groot deel van de vondtsen. Het 'Grote Huis', tegenover de kerk gelegen, huisvestte al vroeg de notabelen van Wageningen. Éen van de bewoners in de zestiende eeuw was Sweer van Brakel, schepen en richter van Wageningen.

Keldertjes

Uit de negentiende eeuw dateert een merkwaardig keldertje waar een deel van de vondsten werd aangetroffen. Ook werd een kelder van de Geldersche Credietvereeniging teruggevonden, daterend uit de tiwnigste eeuw. In de jaren zestig werd dit opvallende gebouw gesloopt. Nu is, deels op funderingen van het zeventiende-eeuwsehuis, de nieuwe raadzaal gebouwd.

Dit verhaal is afkomstig uit de Gelderse Archeologische Kroniek 2016.

Bron: Peter Schut, 'Wageningen – Stadhuis, archeologische begeleiding 2015' , in: Mieke Smit (red.), Historisch jaarboek voor Gelderland deel cvii: De Gelderse Archeologische Kroniek (Arnhem, 2016).

Auteur: Peter Schut | Redactie: Darinka Thijs

Rechten

©