Een romeins grafveld in Huissen

Vrijwilligers

Tijdens de opgraving zijn de archeologische sporen in 29 werkputten blootgelegd. In de overgrote meerderheid van de gevallen dienden er twee archeologische vlakken te worden aangelegd, aangezien de graven zich op meerdere niveaus manifesteerden. In totaal is 10.500 vierkante meter opgegraven. Aan de opgraving hebben circa 45 mensen belangeloos meegewerkt. Het betrof in hoofdzaak leden van de AWN (Nijmegen, Arnhem, maar ook uit Noord-Holland en Noord-Brabant) en de Historische Kring Huessen. Daarnaast hebben drie studenten van de opleiding archeologie van Saxion op deze opgraving hun veldwerkstage gedaan. Ook aan de vondstverwerking en de uitwerking die in 2015 in volle gang is, dragen de studenten en de vrijwilligers hun steentje bij.

Opgravingen

Tijdens de opgraving kon de noordgrens van het grafveld, gevormd door een drie meter brede greppel, worden vastgesteld. Deze greppel splitste zich richting het oosten in tweeën. Ten noorden van deze splitsing werd een circa 25 meter brede depressie aangetroffen. De zuidelijke en westelijke begrenzing van het grafveld, die de archeologen bij het proefsleuvenonderzoek in 2013 al hadden kunnen vastleggen, werden opnieuw blootgelegd, maar nu over een grotere lengte. Daardoor bleek dat de westelijke grens verder in noordelijke richting doorliep dan aanvankelijk gedacht. De oostelijke begrenzing kon niet worden onderzocht door allerlei verstoringen uit verschillende periodes. Een merkwaardig fenomeen betrof een greppel die dwars door het gehele grafveld liep en een grillig verloop kende.

Graven

Al in eerdere onderzoekscampagnes is deze greppel die verschillende graven en grafstructuren leek te oversnijden, door de archeologen gedocumenteerd. Tijdens het onderzoek in 2014 is gebleken dat de greppel wel degelijk aansluit op, of gegraven is in de randstructuren van graven. De datering van het spoor is op basis van vondstmateriaal Romeins, maar wat de functie van de greppel betreft tasten de onderzoekers nog in het duister. Er zijn tenminste honderdtien (restanten van) graven gedocumenteerd. De conservering van de graven was redelijk tot goed. Vooral in het midden van het grafveld bleken vele graven zeer goed bewaard te zijn gebleven. De meeste graven bestonden uit schoongewassen crematieresten met grafgiften. In slechts twee of drie gevallen was de crematie in een urn bijgezet.

Andere vondsten

Uit het onderzoek komt verder naar voren dat in de Flavische periode sprake is geweest van een relatief grote moeder- en kindersterfte. Moeder en kind lijken steeds bij elkaar te zijn begraven. Veel graven zijn door de aard of de hoeveelheid grafgiften bijzonder te noemen. De meeste (of alle?) graven bleken veelal complete grafgiften te bevatten. Noemenswaardig zijn onder meer glaswerk, een kist met beslag, een bronzen inktpot en een complete wasset, uitgevoerd in aardewerk. Bronzen vaatwerk is niet aangetroffen. In veel graven zijn echter wel metalen objecten meegegeven. Het betreft voornamelijk messen en scharen, al dan niet voorzien van benen heften, munten en fibulae. Daar de vondstverwerking nog in volle gang is, valt op dit moment nog niet precies te voorspellen om hoeveel grafgiften het exact gaat. Bij benadering betreft het ruim honderdvijftig complete (maar niet noodzakelijk uit één stuk) aardewerken bijgiften, vijf glazen objecten en circa veertig metaalvondsten.

Nederzetting

In het noordoosten van het onderzochte gebied zijn ook sporen van een nederzetting gevonden. Het is nog niet duidelijk of grafveld en nederzetting gelijktijdig hebben gefunctioneerd. Vooralsnog gaan de onderzoekers ervan uit dat de nederzettingssporen jonger zijn dan de graven, maar studie naar het vondstmateriaal zal hierover uitsluitsel moeten geven.

 Dit verhaal is afkomstig uit de Gelderse Archeologische Kroniek 2015.

Rechten

Joris Habraken, CC-BY-SA