Het versterkte huis de Blankenborg is vermoedelijk gesticht in de tweede helft van de vijftiende eeuw. Het wordt in de zeventiende eeuw door een huwelijk toegevoegd aan de bezittingen van Huis Verwolde. Dit ligt acht kilometer ten noorden van Lochem en is sinds de twaalfde eeuw in handen van de familie Van Keppel.
Tussen 1450 en 1525 is de Blankenborg als versterkt huis gesticht op een eiland met een gracht er omheen. In 2000 zijn sporen en bouwmaterialen gevonden in een archeologisch onderzoek die erop wijzen dat de Blankenborg als een versterkte graantoren, een zogenaamde spijker, was begonnen. Het gebouw heeft mogelijk een woonfunctie gehad.
Een getuige vermeldt in 1660 dat Spaanse troepen de Blankenborg geplunderd en in brand gestoken hebben. In dat jaar staat de Blankenborg al bijna twintig jaar op een kaart getekend. De overval door de Spanjaarden is dus van vóór 1642. Het vlak bij de Blankenborg gelegen Huis Verwolde is tijdens de Tachtigjarige Oorlog in 1583 door de Spanjaarden ingenomen. Aannemelijk is dat de Blankenborg in datzelfde jaar te lijden heeft gehad van het oorlogsgeweld in die regio.
Het huwelijk van Everdina van Heeckeren met Dirck van Haeften in 1632 voegt de Blankenborg toe aan de bezittingen van Huis Verwolde, dat twee eeuwen lang beheerd werd door het geslacht Van Keppel. Een kaart van Isaac van Geelkerken uit 1642 beeldt het omgrachte kasteelterrein van de Blankenborg af met ernaast een boerderij. Op de kaart is ook duidelijk huis Verwolde (’t huis van Verwoolde) te herkennen.
Dichtbij de boerderij Blankenberg in Laren liggen de ondergrondse resten van de Blankenborg. Het terrein waarop ook de Blankenborg stond, werd in het begin van de twintigste eeuw afgegraven in opdracht van de eigenaar, Baron van der Borch van Verwolde. De grachten verdwijnen dan deels, maar in 2003 worden de omtrekken van het huiseiland, waarop de Blankenborg stond, en de gracht weer in het landschap zichtbaar gemaakt.
Bron:
Ben Boersema, Erfgoed Gelderland, CC-BY