Elizabeth Maria Post (1755-1812) kon Biljoen en Beekhuizen zo vaak bezoeken als ze wilde. Zij woonde in Velp en had van Van Spaen de sleutel van een van de tuinhuisjes op Beekhuizen gekregen, om er in stilte te kunnen werken.
In april 1791 schreef zij het volgende gedicht over Beekhuizen:
O Natuur hoe grootsch en streelend
Ligt gy in dit zalig dal!
Bij t gemurmel dezer beekjes,
Bij het klaatren van dien val,
Bij t gezuis der zagte windjes,
Jn de blaad'ren van het bos,
By den glans der milde droppen
Jn het schoon bedaauwde mos,
By het lied der nachtegaalen
Jn het zagt en trillend groen,
Bij het blaauwen gindscher bergen
Die mijn oogen rusten doen,
Ja by alles wat mijn zinnen
Hier zoo zagt betovrend vleit,
Voel ik het geluk des aanzyns;
Met een stille dankbaarheid.
Zalig mensch! wiens nedrig hutje
Jn dit stil en hemels oord
Staat verschoolen; die geen toonen
Dan van vreede en blydschap hoord;
Die, terwyl gewoel en zorgen
Uwe stille wooning vlied,
Bloemen van verborgen vreugde
Voor uw voeten bloeien ziet.
Hoe, hoe zinken de ydle glanzen
Van den rijkdom van - een troon
By de stille eenvouwge luister
O Natuur van al dit schoon!
Streel ai streel altoos het harte
Van al de Eig'naars van dit goed
Door dat rustig zagt genoegen
Dat gy my genieten doet
E.M. Post, den 29 April 1791
Op Beekhuizen verbleven later nog meer bekende personen, waaronder Koningin-moeder Emma van Waldeck-Pyrmont (1858-1934) en dichter-dominee François Haverschmidt (1835-1894) die hier in de zomer van 1870 verbleef en daarover de dichtbundel souvenir Beekhuizen schreef. Ook Helène Swarth (1859-1941) en nog vele anderen lieten zich hier inspireren tot het maken van mooie gedichten.
Bron: Elisabeth Maria Post, Gezangen der liefde. Johannes Allart, Amsterdam 1794
Marianne Poorthuis, ErfgoedLeeft