Joke Bennink is geboren in 1939 in Terborg. Zij is opgegroeid in een winkeliersgezin en heeft een gelukkige jeugd beleefd. Zij vertelt over kamperen, de vriendengroep en het organiseren van de jeugdclub.
"Toen ik een jaar of elf, twaalf was gingen we al op vakantie. Dan gingen we naar de Veluwe en liepen we bij een boer in de koestal op het stro. We gingen met drie gezinnen. Je had toen nog geen slaapzakken. Mijn moeder maakte dan van een deken en een laken een slaapzak. Ze maakte de dekens en lakens aan elkaar vast met grote dekenspelden. Dat ging allemaal op onze fietsen. Moeder kwam op zaterdag met mijn jongste zus met de bus naar de Veluwe.
's Morgens om zes uur was het reveille. Dan kwam de boer en die ging de koeien melken in de wei. Dan werden wij wakker en gingen met het hele spul naar de hei om ochtendgymnastiek te doen. Het was ontzettend leuk en heel primitief. Er was op de boerderij een bakhuis. Daar aten we dan elke dag met het hele stel stamppot.
Ik heb een hele leuke jeugd gehad met een fijne vriendengroep. Mijn broer was maar anderhalf jaar ouder dan ik. Wij speelden allebei piano. Samen met de vriendengroep hebben we een orkestje gevormd. Het eerste optreden van de band was gratis voor het Rode Kruis. De groep oefende op zondag bij ons thuis, want daar stond de piano. Mijn vriendinnen kwamen dan ook. Dat was altijd zó gezellig. Iedereen liep in en uit. Ik kom uit een gastvrij gezin. Alles kon en iedereen mocht blijven eten. Ja, ik heb echt een leuke jeugd gehad.
Wij waren thuis Nederlands Hervormd. Mijn vader en moeder gingen regelmatig naar de kerk. Mijn broer en ik gingen naar de zondagsschool. Na dat ik van zondagsschool af was, hebben ze mij gevraagd te assisteren voor de kleinere klassen. Wij hebben toen een jeugdclub opgericht, want er was voor de jongeren ook weinig te doen. Met de jeugd gingen we in de kerk pingpongen. De dominee was heel fanatiek met pingpong: die pakte ons de batjes gewoon af. Zo is het begonnen.
Later is het gebouw de Burcht gebouwd en konden we daar terecht. Daar hebben we een andere club opgericht: de Instuifclub. We gingen bij iedereen langs en vroegen: ‘Wil jij accordeon spelen?’ Sommigen speelden piano, en één speelde trompet en dan hadden we een dansavond. Ik was toen een jaar of zestien. We moesten alles zelf organiseren. Er mocht alleen maar sinas en zo geschonken worden. En van de Instuif kwam ik weer in de jeugddienstcommissie. Daar heb ik ook heel lang ingezeten, namelijk tot ik ging trouwen."
Voor ‘Een nieuwe tijd! Wederopbouw in de Achterhoek’ vertellen (oud)-inwoners over opgroeien, werken en wonen in de Achterhoek in de periode 1940-1965. Dit verhaal over Joke Bennink is geschreven door Annita Kiefte, op basis van een oral history-interview afgenomen door Annita Kiefte in september 2019. Dit verhaal is geredigeerd door Lisanne Vroomen.
Annita Kiefte, CC-BY