‘Mijn moeder stond buiten al te wachten’

Voorzichtige schreden op het vrijerspad

In 1960 betrok mevrouw Lurvink het linker gedeelte van het huis van haar schoonfamilie

Mevrouw A. Lurvink-Boschker (1937) uit Lichtenvoorde ontmoette haar man Jan voor het eerst op 27 mei 1957 op de kermis in Lievelde. Ze kon zich toen niet indenken dat ze met hem nog vele reizen zou maken: eerst met de fiets, toen met de brommer en heel veel later met de caravan.

Kermis in Lievelde

"Toen we wat ouder waren, mochten mijn zusje en ik van mijn vader en moeder naar de kermis in Lievelde. Daar leerde ik Jan kennen. Ik zei hem dat ik om tien uur thuis moest zijn. Toen heeft hij me weggebracht tot kort bij ons huis. Mijn moeder stond buiten al te wachten. Ze was zo angstig of wij wel op tijd thuis kwamen. Het was pikkedonker, dus ik denk dat ze Jan niet gezien heeft.

Toestemming van vader

Wij zijn in 1960 getrouwd, maar in 1959 gingen we voor het eerst al samen op vakantie. Mijn broers mochten van mijn vader niet met meisjes op vakantie. Ze mochten wel een dagje met hen weg. Jan stelde mij voor om op vakantie te gaan. Dat wilde ik best graag. Ik vond dat hij het maar aan mijn vader moest vragen, want hij kon ontzettend goed met hem overweg. Mijn vader antwoordde: ‘Ja Jan, je mag haar wel meenemen. Maar je brengt haar wel terug zoals je haar ook meeneemt!’

Op de fiets

Ik denk dat we toen een week op vakantie zijn geweest. Jan werkte toen bij Jochem, de schoenenfabriek H.B.S. in Lichtenvoorde. Hij had toen nog geen lange vakanties. We gingen met de fiets. Via het pontje in Millingen fietsten we naar Nijmegen, naar een vrouw die in de oorlog evacuee bij mijn ouders was. Daar hadden we altijd nog heel veel contact mee. Van daaruit gingen wij naar Sint-Oedenrode, waar Jans dienstkameraad woonde. Daar bleven we ook nog een paar dagen en dan weer terug. De grote autobanen waren er toen nog niet. We gingen gewoon van dorp naar dorp. O, prachtig!

Fiets achter het bed

Mijn moeder kreeg ook eens nieuwe fiets, een Gazelle. Daar was ze zo trots en zuinig op! Ze zei: ‘Die gaat niet in de schuur!’ Dan ging ze met de fiets via de voordeur naar binnen en parkeerde ze die netjes in de slaapkamer achter het bed. Daar dachten wij niks van. Ze kon evengoed in haar kledingkast of in bed komen. De fiets kon niet in de schuur: daar zou hij maar roesten."

Voor ‘Een nieuwe tijd! Wederopbouw in de Achterhoek’ vertellen (oud)-inwoners over opgroeien, werken en wonen in de Achterhoek in de periode 1940-1965. Dit verhaal over mevrouw A. Lurvink-Boschker is geschreven door Anja Driessen op basis van een oral history-interview afgenomen door Anja Driessen in oktober 2019. Dit verhaal is geredigeerd door Lisanne Vroomen.