Douchen bij de buren

Inwonen bij je schoonfamilie

In 1960 betrok mevrouw Lurvink het linker gedeelte van het huis van haar schoonfamilie

Omdat mevrouw A. Lurvink-Boschker (1937) in 1960 ging trouwen, moest er woonruimte gevonden worden. Haar toekomstige man Jan had zijn oog op het middelste van drie huisjes aan de ‘Koksdiek’ in Lichtenvoorde laten vallen. Dat is op de plek waar nu de rotonde van de Lievelderweg /Richterslaan is. Van het geld dat Jan van dienst over had, had hij al een jas gekocht. Zijn vermogen kwam dus niet bepaald in de buurt van de vraagprijs van 18.000 gulden. Met een lening en de verkoop van Jans brommer, kon de koop doorgaan. Mevrouw Lurvink en haar man hebben er echter nooit gewoond.

Inwonen bij schoonmoeder

"Wij hadden een huis gekocht waarin we na ons huwelijk wilden gaan wonen. Maar toen overleed Jans vader. Zijn moeder vroeg toen of wij niet bij haar en haar jongste kinderen wilden komen inwonen. Zij had een groot huis dat we toen opgedeeld hebben. Wij zijn in het kleinste gedeelte gaan wonen. Een wc hadden we zelf, maar douchen deden we bij mijn schoonfamilie. Het huisje aan de Koksdiek hebben we verhuurd en na drie jaar met winst verkocht. In 1973 is mijn schoonmoeder naar een bejaardenhuisje gegaan. Daarna hadden we het hele huis. Ons vierde kind was toen al geboren.

Gezellig draadjes knippen

Ik heb alleen maar leuke herinneringen aan het wonen naast mijn schoonmoeder. Ze was zo’n lief mens! Ik kon ermee lezen en schrijven. Wij konden van binnenuit bij elkaar komen. Dan vroeg ze of ik even koffie kwam drinken. Toen ze thuiswerk van Breimodefabriek Westerman had, riep ze wel eens: ‘Annie, kom je me even helpen draadjes knippen?’ Dan moest ik draadjes van babytruitjes afknippen en er een koordje door doen. Dat was gezellig. We hadden een goede band en konden overal over praten. Ze vertelde vaak over wat ze vroeger allemaal had meegemaakt.

Eigen huishouden

Het was leuk om een eigen huishouding te hebben: je was vrij, je kon koken wat je wilde, je deed alleen wat als je zin had en je had je eigen spulletjes en ruimte. Ik had van die geëmailleerde schaaltjes, maar toen kwam ook Tupperware. Dat vond ik ook heel fijn. Er zat een dekseltje op en dat kon je dan ook zo overal voor gebruiken: om op tafel te zetten en te bewaren.

Televisie kijken

Ik had een radio in de keuken. We hadden zelf eerst geen televisie, want mijn schoonouders hadden dat al heel vroeg. Jans vader had heel veel grond. Daar werd een stuk grond van verkocht en toen hadden ze geld. Toen zei Jans vader: ‘En nou wil ik graag een televisie!’ Want hij kwam natuurlijk nooit de deur meer uit. Zo hebben ze al in 1958 een televisie gekregen. Dus toen wij pas getrouwd waren, gingen we bij Jans ouders televisie kijken."

Voor ‘Een nieuwe tijd! Wederopbouw in de Achterhoek’ vertellen (oud)-inwoners over opgroeien, werken en wonen in de Achterhoek in de periode 1940-1965. Dit verhaal over mevrouw A. Lurvink-Boschker is geschreven door Anja Driessen op basis van een oral history-interview afgenomen door Anja Driessen in oktober 2019. Dit verhaal is geredigeerd door Lisanne Vroomen.