Gerrit Verkuil (81 jaar) is geboren en getogen in Bruchem, een klein dorpje (een dorpje of een klein dorp) ten zuidwesten van Zaltbommel. Hij is dus een kind van de regio. Gerrit woont sinds juli 1978 in Alem, een dorp met zo'n 633 inwoners gelegen op een stukje land tussen de Maas en de Waal.
"Ook voor toeristen is de bloei van de meidoornhagen een prachtig gezicht. Toerisme naar deze regio zit dan ook in de lift. Zo heeft bijvoorbeeld het kleine Alem inmiddels al 3 bed&breakfasts." Gerrit ziet toeristen graag naar zijn geboortegrond komen.
"Het is jammer dat gemeenten in de regio niet meer samenwerken en zich als één toeristisch gebied profileren. Mensen komen niet naar de gemeente Maasdriel of de gemeente Zaltbommel, maar voor het geheel aan uitgaans- en recreatiemogelijkheden in de Bommelerwaard. Het mooie stadje Zaltbommel, kastelen in de buurt, de verrassende natuur, de afwisseling tussen land en water en de natuur die daarbij hoort.
Elk moment van de dag verandert het uitzicht. Strak blauwe luchten in de zomer, en dreigende wolkendekken in de herfst, elk seizoen is weer anders en even prachtig. Elke keer weer andere schepen die over de Waal voorbijtrekken, flora en fauna die overal van dichtbij te bekijken zijn." Gerrit raakt niet gauw uitgepraat over de schoonheid van zijn woonomgeving.
"Mijn vrouw is Amerikaanse en als ik terugkom uit Amerika, is het eerste dat ik doe een rondje over de dijk rijden. Vroeger op de fiets, tegenwoordig vaak met de auto. Ik ben de jongste niet meer...Gek genoeg zien veel lokale bewoners de schoonheid vaak niet. Ik denk dat dingen die elke dag aan je blikveld voorbij gaan op een gegeven moment niet meer opvallen. Maar mij wel. Ik zou hier niet weg willen. Ik had ooit een sollicitatie lopen in Zuid-Holland. Maar toen ik terugkwam van dat gesprek en de dijk en het dorp weer zag, wist ik: ik wil hier niet weg."
Lees ook deel 1, 2, 3 en 4 van Gerrit Verkuils verhaal.