Cees Schook en de Slag om de Grebbeberg

Twee keer gevangen genomen én ontsnapt

De vader van Cees Schook vocht bij de Slag om de Grebbeberg binnen het roemruchte Tiende Regiment Infanterie, sectie zware mitrailleurs (van de twaalf man zijn er tien gesneuveld en raakten er twee gewond). Hij is twee keer gevangen genomen, maar beide keren bij tegenaanvallen ontsnapt. De strijd was zeer chaotisch en Rhenen werd zwaar getroffen.

'De tranen stroomden ons over de wangen'

Volgens de vader van Cees "(…) lieten de Duitsers de gemaakte krijgsgevangenen voorop gaan in de aanval, tegen het vuur van de Nederlandse soldaten. De tranen stroomden ons letterlijk over de wangen tegenover zoveel lafheid van de vijand. Wij probeerden toch met gericht vuur zoveel mogelijk Duitsers uit te schakelen." De gevechten vonden veelal in grote verwarring plaats. De Nederlandse troepen trokken terug van de Wageningse Berg naar de Grebbeberg, waarna ze weer tegenaanvallen uitvoerden. "Kortom, veel chaos, maar wel met vechtlust en verbetenheid", aldus Cees.

Twee keer gevangen genomen

Cees vervolgt: "Mijn vader werd gevangen genomen ter hoogte van de dierentuin en ontsnapte tijdens een heftige Nederlandse tegenaanval. Later, na het uiteenvallen van zijn sectie zware mitrailleurs, is hij nog een keer gevangen genomen maar heeft hij in de chaos weer kunnen ontsnappen. Op de terugweg naar Rhenen heeft mijn vader nog een mitrailleur van een andere sectie gerepareerd en werd bij die sectie gevoegd. Ze werden steeds verder terug gedrongen naar het viaduct en Rhenen, waar iedere verdwaalde soldaat opgevangen en ingezet werd. Bij een hevige aanval van Duitse kant op 14 mei werd mijn vader getroffen: twee schoten door zijn dijbeen, gelukkig zonder bot te raken, en enkele granaatscherven in zijn rug. Hij kwam in het Wilhelmina gasthuis in Amsterdam terecht, waar geconstateerd werd dat de verwondingen achteraf meevielen. Hij herstelde volledig, maar toch heeft hij ruim zes weken in het ziekenhuis gelegen."

Kijken bij 'de jongens'

"Aanvankelijk vertelde mijn vader praktisch niets over de meidagen, maar in de jaren zeventig wilde hij om de paar jaar bij 'de jongens', zoals hij dat noemde, op het ereveld in Rhenen gaan kijken. We dronken dan een kopje koffie op het terras van restaurant 'Het Viaduct', vanwaar hij kon zien waar hij gewond was geraakt. Dan zei hij altijd: 'die rotzakken hebben het viaduct nooit in handen gekregen!'''.

Dit verhaal is ingestuurd door Cees Schook, en bewerkt door Jelle van de Graaf, in het kader van het project ‘WO2-verhaal gezocht’. Lees de andere ingestuurde oorlogsverhalen in de special 'Getuigen van de Oorlog'.