Proefsleuvenonderzoek te Westervoort

Scherven

Dit pakket ligt op natuurlijk afgezet rivierduinzand, waarvan in de top resten van de oorspronkelijke bodem zijn aangetroffen in de vorm van een bruingele bc-horizont. De eerste fase van de ophoging is in de dertiende eeuw opgebracht en heeft een dikte van dertig tot vijfendertig centimeter. Deze laag bevat scherven uit de midden-bronstijd, de late ijzertijd tot vroeg-Romeinse tijd en de periode rond 1200, die hier vermoedelijk secundair gedeponeerd zijn met de opgeworpen grond.

Demping

Onder deze laag zijn enkele sporen gevonden. In één van deze sporen is een scherf uit de laat-Romeinse tijd of de vroege middeleeuwen aangetroffen, die in een latere periode daarin terecht kan zijn gekomen. Na het aanbrengen van de ophoging is in de late middeleeuwen een brede sloot of gracht gegraven, die het erf in de nieuwe tijd aan de westzijde begrensde. Deze is na 1575 (deels) gedempt en kan nog als zodanig gefunctioneerd hebben, toen in de zeventiende en de eerste helft van de achttiende eeuw pentekeningen van het huis vervaardigd werden, waarop een dergelijke waterloop langs de Hamerseweg te zien is. Na de demping van de waterloop is een tweede ophoging tot stand gekomen, die mogelijk niet in een keer is opgebracht. Ook in recente tijd is nog grond en puin opgebracht.

Dit verhaal is afkomstig uit de Gelderse Archeologische Kroniek 2017.

Rechten

Joris Habraken, CC-BY-NC