Opa is boos! Hij heeft gehoord dat de kerk gaat sluiten. In januari 2002 is de laatste mis. Iedere zondag om half tien gaat hij naar de kerk op Sionsheuvel. Dat doet hij trouw. Sinds de opening van de kerk in 1968 heeft hij drie keer een zondag overgeslagen.
Opa zag wel dat het aantal lege plaatsen in de kerk elk jaar groter werd. De laatste tijd zitten er nog geen dertig mensen in de kerk. Na de opening in 1968 zat de kerk elke zaterdag en zondag goed vol. 'We hebben met dubbeltjes en kwartjes de kerk bij elkaar gespaard en nu gaat-ie dicht', zegt hij kwaad. 'Moet ik weer helemaal naar het dorp, net als vroeger', moppert hij. Dat klopt.
De grote dorpskerk was toen de enige katholieke kerk. Aan de Kerkstraat staat de protestantse kerk. Door de groei van de bevolking komen er meer parochies in Groesbeek. Die hebben allemaal een eigen kerk. Bijna iedereen gaat er zondags naar toe. Soms wel twee keer. Sionsheuvel is de jongste parochie. Eerst is er een noodkerk. In 1968 is het moderne kerkgebouw klaar.
Juist dan begint het kerkbezoek overal af te nemen. De rol van het geloof in het dagelijkse leven wordt kleiner. Er komen minder priesters. Met hulp van vrijwilligers zijn nog twee kerken in Groesbeek open. De kerken in de wijk Stekkenberg en op De Horst niet. Alleen de kerkklokken en de Mariakapellen zijn gebleven.
Dit venster is onderdeel van de Canon van Groesbeek. Lees het volgende venster hier.
Bronnen en verder lezen:
Vereniging Heemkunde Groesbeek, CC-BY-NC
Groesbeek
Geloof
1950-2000
Berg en Dal
Rijk van Nijmegen