Oud en Nieuw in Elspeet

"'s Middags gingen ze naar de grote kerk, midden in het dorp, niet voor de preek want die was 's avonds, maar het was dan stoelen verpachten. De voorlezer is de degene die de nieuwe stoelen verpacht. Je kon dan voor een heel jaar een stoel of een plaats in de bank kopen. Als je maar genoeg biedde. En als je een hekel had aan iemand dan kon je de prijs opdrijven, maar dan moest je er zelf wel voor zorgen dat je er niet zelf mee bleef zitten. En als je een speciale plaats wilde hebben, dan moest je fiks bieden. Maar het kan ook zo zijn dat je voor vijf gulden al een plaats had. 's Avonds zijn de mensen gewend om naar de kerk te gaan, de laatste dienst van het jaar. Als je uit de kerk kwam werd er koffie gedronken met een oliebol of een appelflap erbij en zo tegen twaaf uur gaan de meeste naar buiten om vuurwerk af te schieten en elkaar gelukkig nieuwjaar te wensen. En daar hoort natuurlijk een borreltje bij."

Verhalenkoffer

Dit verhaal is onderdeel van de tentoonstelling 'Gelderse verhalen op reis'. De tentoonstelling is ontwikkeld naar een idee van Charlotte Reijngoudt-Giesbers, voorheen streektaalfunctionaris bij Gelders Erfgoed en is mogelijk gemaakt dankzij de bijdragen van de Provincie Gelderland, het Prins Bernhard Cultuurfonds en de medewerking van vele dialectsprekers in Gelderland.