'Kijk je niet of interesseert het je niet?' vroeg de sergeant die instructie over granaten moest geven aan dienstplichtige Kees van der Molen. Hij had een instructie zonder het te lezen in de klas doorgegeven. 'Het interesseert mij niet.'
Dit antwoord van het bestuurslid van de Vakbond voor Dienstplichtige Militairen, die al eens een massabeklag had georganiseerd, werd als weigering van een dienstbevel aangemerkt. Kees werd op voorarrest naar Nieuwersluis gestuurd. Op zijn kazerne, de Prinses Margrietkazerne in Wezep, hielden 43 andere dienstplichtigen daarop een sit-downstaking op het exercitieterrein. De legerleiding besloot daarop elf van de stakers te vervolgen, want men was onwettig afwezig en niet op het appel verschenen.
Op 14 september 1972 deed de militaire rechtbank uitspraak: vijf van de stakers kregen een maand detentie, een staker kreeg zes weken en vier militairen kregen twee maanden Nieuwersluis. Zij gingen als de Tien van Wezep de annalen in. De Bond voor Dienstplichtigen volgde de zaak nauwlettend en trok er 'konklusietjes' uit. De kazernecommandant had volgens de Bond zijn bevoegdheden onjuist gebruikt door op een kans te wachten om Kees, die vaker moeilijkheden veroorzaakte, te straffen. De commandant werd wraakzuchtigheid verweten. Of zoals het in een stuk namens 'muiter' werd verwoord: 'De manier waarop de kazerneleiding de soldaten erin heeft laten lopen is smerig.'
Kees van der Molen is om privacyredenen een gefingeerde naam. Dit verhaal hoort bij het project Militairen op de Veluwe
Bronnen:
- Archief der Bond voor Dienstplichtigen, inv.nrs. 9-14