Lambertus van Haaf wordt in 1840 in Tiel geboren als zoon van een eenvoudige kleermaker. In 1863 verhuist hij naar Arnhem om handelsreiziger in lakens en linten voor de provincies Gelderland en Overijssel te worden. Een beroep dat hij niet voor lange tijd uitoefent.
In juni 1863 vertrekt hij namelijk richting Rome om in het leger van vrijwilligers in dienst te treden van de paus en Rome te verdedigen. De reis die hij maakt, leidt hem via Antwerpen, Brussel, Parijs en Marseille uiteindelijk naar zijn einddoel: Rome. Uit de brieven die hij aan zijn moeder in Tiel schrijft, blijkt dat de reis indruk op hem maakt. Uit zijn brieven blijkt ook dat het leven in dienst van de paus zeer plezierig is. Hij leert mensen uit andere landen kennen, eet vruchten die hij in Tiel nooit gezien heeft en vermeldt trots dat hij een uniform heeft en binnenkort wordt ingedeeld in een bataljon. Precies wat hij wil. Maar het lot beslist anders.