Wenumse Watermolen

Oorspronkelijk was de Wenumse Watermolen een korenmolen, maar  Daniël Daniëlszn. de Jongh, de man aan wie we de Rotterdamse Kopermolen te danken hebben, bouwde de watermolen in 1768 om tot kopermolen. Hij was ook degene die de molenvijver (een 'wijer') liet graven en de molenbrug liet metselen. In de brug is nog een steen te vinden met zijn signatuur 'D de J'.

Leren schoenen en Zwitserse kaasjes

In de loop van de eerste helft jaar van de 19e eeuw raakte het koperbedrijf in verval. De molen werd daarom in 1858 door de nieuwe eigenaar Peter Kok Ankersmit, een Apeldoornse leerfabrikant, weer tot korenmolen verbouwd en aangevuld met een runmolen. In een runmolen werd eikenschors vermalen tot run, een zuur vocht dat werd gebruikt in de leerlooierij, waarin onder andere kleding en schoenen werden gemaakt. Aan het eind van de 19e eeuw kwam de molen in bezit van H. van Bree en C.H. Weverink. Van Bree bezat het maalbedrijf, terwijl Weverink de runmolen ombouwde tot een fabriek voor de bereiding van Zwitserse kaasjes. Na een uitgebreide restauratie tussen 1979 en 1983 kwam de molen in beheer bij de Stichting De Wenumse Watermolen. De stichting verhuurt de zaal achter het molengebouw voor bruiloften en partijen, eventueel gekoppeld met een bezoek aan de molen. Af en toe wordt het maalwerk weer aangezet.

Bronnen: Bellevue Route Wenum Wiesel en Nederlandse Molendatabase