Een ongebruikelijk schilderij van de Culemborgse Barbarakerk

Verjaardagscadeau

De Culemborgse schilder Nicolaas van Os legde in de jaren vijftig de Grote of Barbarakerk vanuit dit vrij ongebruikelijke gezichtspunt vast. Yvonne Jakobs kreeg het doek recentelijk als verjaardagscadeau: “Een vriend ontdekte het op internet bij een verkoper in Twente. Het werd beschreven als ‘onbekende voorstelling’, maar hij zag direct dat het om de Culemborgse kerk ging.”

Herinnering

Yvonne is geboren en getogen in de Ridderstraat. Vanuit haar ouderlijk huis had zij zicht op de kerk. Ook speelde ze vaak rond het voormalige kerkhof. Een onuitwisbare herinnering, want een van de spijlen van het ijzeren hek dat op het schilderij te zien is, veroorzaakte een litteken op haar been dat nog steeds zichtbaar is. Op het hek klimmen mocht niet, maar soms was dat toch nodig om een bal terug te halen.

Beuk

Het schilderij is niet helemaal waarheidsgetrouw. In werkelijkheid ontnam een enorme beuk het zicht op een groot deel van de kerk. Daarom is de toren waarschijnlijk een beetje klein geschilderd. Bij de restauratie van de kerk, rond 1968, veranderde de plek: het hekwerk werd door een muurtje vervangen, de nog resterende graven werden geruimd en de oude beuk verdween.

Dit verhaal is verzameld in het kader van de tentoonstelling Mijn stad, mijn schat, van 30 maart tot 2 september 2018 in het Elisabeth Weeshuis Museum te Culemborg.