Hocke Hoogenboom, huisarts te Culemborg in de negentiende eeuw

Optotypi

Huisarts Ad Derwig kwam in 1977 in de praktijk van dokter Vroon, waarmee hij in 1978 associeerde. “Er waren nog verschillende oude medische instrumenten van onze directe voorgangers in de praktijk. Eén ervan was deze doos met sets brillenglazen om de sterkte van de ogen mee te bepalen. Een boekje met symbolen en teksten van groot naar klein, in verschillende talen zelfs, was nog aanwezig.” De doos met testglazen en het bijbehorend boekje ‘Optotypi’ van H. Snellen dateert uit 1914.

Koetsje

Voorin prijkt de naam van de eerste eigenaar: Hocke Hoogenboom. De uit Zeeland afkomstige Dr. J. Hocke Hoogenboom vestigde zich in 1889 in Culemborg als geneesheer. Van oude patiënten hoorde Ad Derwig dat dokter Hocke altijd met een koetsje zijn huisbezoeken deed. Ze vertelden hem ook dat je in die tijd natuurlijk nog niet kon bellen en had je met spoed een dokter nodig, dan stuurde je je kinderen eropuit om koetsje van de dokter te zoeken.

Pensioen

Naast zijn werk als huisarts bestierde Hocke Hoogenboom ook het Algemeen Ziekenhuis. Bovendien was hij oprichter van het Groene en Rode Kruis in Culemborg en jarenlang lid van de Gezondheidscommissie. Pas in 1939 ging hij met pensioen. In dat jaar was er in verband met de oorlogsdreiging een algemene mobilisatie waarvoor zijn opvolger, Van Hattum, opgeroepen werd. Hocke Hoogenboom ging, inmiddels 78 jaar oud, direct weer aan de slag als waarnemer in zijn ‘eigen’ praktijk.

Dit verhaal is verzameld in het kader van de tentoonstelling Mijn stad, mijn schat, van 30 maart tot 2 september 2018 in het Elisabeth Weeshuis Museum in Culemborg.