Paula Boon-Thieleman is opgegroeid in de wijk de Geitenkamp in de Wagenaarstraat. Ze heeft de oorlog meegemaakt waarin het Arnhemse leven beslist niet makkelijk was. Ze schrijft over hout sprokkelen, wintervoeten, de evacuatie van Arnhemmers en de verwoeste binnenstad.
Liefde was er beslist in haar ouderlijk huis, maar zoals in die tijd gebruikelijk werd niet altijd rekening gehouden met de tere kinderziel.
Ze laat ons een tijdsbeeld zien dat voor menigeen herkenbaar is. De ongezellige maandagen waarop het hele huis vochtig was van de was die nog dagen hing te drogen. De armoede en uitzichtloosheid wanneer vader als kostwinner geen werk had. Maar ook de veerkracht en levenslust van alle gezinsleden waardoor dit verhaal een extra sprankelende dimensie krijgt.
Lees hier het persoonlijke verhaal van Paula dat des te
uitzonderlijker is omdat ze pas op hogere leeftijd goed heeft leren
lezen en schrijven.
En schrijven dat kan ze!
Lees ook haar verhaal toe oma, vertel nog eens, herinneringen en de Appelboom.