De schat van de Ravenhorst

En de 3 roofridders van Ravenhorst

In de 14e eeuw was het niet veilig in de streek rondom Winterswijk. 3 broers, bekend als de roofridders van de Ravenhorst moorden en plunderden en werden aldoende schatrijk. De hele streek leed eronder. Maar op een dag werd op bevel van de keizer de Ravenhorst belegerd en veroverd door Heer Adolf. Toen men het kasteel binnendrong waren de vogels gevlogen en de schatten die ze hadden verzameld verdwenen.

Heer Adolf kreeg het kasteel in leen en ging er wonen met zijn gezin. Maar zoals dat vaak ging in die tijd, werden hij en zijn oudste zoon opgeroepen om te vechten in het leger van de keizer. Na een half jaar kwam een boodschapper met slecht nieuws. Beide waren gesneuveld. De jongste zoon, Herman bleef met zijn moeder en zusters achter. Er was helaas geen geld voor wederopbouw en onderhoud van het kasteel. Zware luiken vielen naar beneden, de klok stortte met toren en al in de gracht, boerderijen raakten in verval…

Tot overmaat van ramp had het al weken niet geregend en mislukte de oogst. Kortom kommer en kwel!

Maar...

Op een koude novemberavond werd er geklopt op de vervallen poort. Herman deed zelf open en een oude pelgrim vroeg om onderdak.

“Komt u binnen, wees welkom” En Herman liet een royale maaltijd brengen voor de gast en… opende de laatste kruik wijn. Die nacht sliep de oude man in de beste kamer. Na een goed ontbijt zei de pelgrim tegen Herman. “Ik ken u niet en u kent mij niet, maar dit kasteel ken ik maar al te goed” en hij verzocht Herman om met hem mee te komen. Hij liep tot in de diepste kerker, daar drukte hij op een steen. De steen week naar links…….. en uit het gat dat ontstond sprong de glinstering van goud en zilver Herman tegemoet.

“Dit is de schat van de Ravenhorst zei de pelgrim en ik ben een van de roofridders. Ik ben oud en mijn broers zijn gestorven. Deze rijkdommen hebben ons uiteindelijk niets gebracht. Het is bloedgeld. Laat het nu een zegen zijn voor uw kasteel en de hele streek” Na die woorden liep de man de trappen weer op en het leven van Herman uit.

Kort daarop sloegen de eerste regendruppels tegen de ruiten. Herman heeft de schat goed gebruikt. De welvaart keerde terug op het kasteel en tot ver in de omtrek roemde men de hartelijkheid en goedgeefsheid van de inwoners van de Ravenhorst.