De Overasseltse en Hatertse vennen

Archeologische begeleiding in 2014

Fragment van een glazen armband, oppervlaktevondst bij de werkzaamheden uitgevoerd door de Dienst Landelijk Gebied

De Overasseltse en Hatertse vennen zijn al sinds de prehistorie een bijzonder gebied

De Overasseltse en Hatertse vennen zijn al sinds de prehistorie een bijzonder gebied. Het vennengebied ligt op een dekzandrug die ongeveer twee meter boven het omliggende landschap uitrijst. Daarop zijn door de wind lage landduinen afgezet, waardoor het vennengebied zijn reliëfrijke uitstraling heeft gekregen. Tussen de duinen lagen op een paar plaatsen wat lagere, moerassige plekken. Deze hebben zich ontwikkeld tot de huidige vennen

Archeologische sporen en vondsten

Tijdens werkzaamheden voor de natuurontwikkeling in het gebied, uitgevoerd door de Dienst Landelijk Gebied (DLG) van het Ministerie van Economische Zaken, zijn archeologische vondsten en sporen aangetroffen. In het gehele plangebied zijn archeologische resten aanwezig uit het mesolithicum tot en met de nieuwe tijd. Deze hebben de vorm van nederzettingsterreinen met bijbehorende sporen, grafvelden en losse vondsten die verbonden zijn aan de beide complexsoorten. Tijdens het archeologisch onderzoek dat is uitgevoerd door de awn, het Archeoogisch Diensten Centrum (ADC) en Archeodienst, is een aantal nieuwe grafheuvels ontdekt en een groot aantal vondsten gedaan, voornamelijk daterend uit het mesolithicum tot en met de ijzertijd/Romeinse tijd.

Grafheuvels bij de Overasseltse en Hatertse vennen

In de Overasseltse en Hatertse vennen is sprake van meerdere grafheuvels, daterend uit de bronstijd en de ijzertijd, hetgeen wijst op een langdurig gebruik van het gebied als begraafplaats. Het vennengebied is daarmee zelfs als ritueel landschap te interpreteren, waar prehistorische bewoners een bijzonder belang aan hechtten. De aanwezigheid van vennen draagt daaraan bij, aangezien deze in beide periodes ook nadrukkelijk als rituele plek gezien werden. In een aantal gevallen zijn natuurlijke duinen gebruikt om een bijzetting in te plaatsen, in andere gevallen betreft het door mensen opgeworpen grafheuvels of opgebrachte verhogingen op natuurlijke duinen. Om de kwetsbare resten te beschermen wordt samen met terreinbeheerder Staatsbosbeheer gewerkt aan een beheersplan.

Dit verhaal is afkomstig uit de Gelderse Archeologische Kroniek 2015.

Bronnen:

W.S. van de Graaf en I.C.G. Hermsen, Archeologische inspectie van zeven locaties in het gebied van de Hatertse en Overasseltse Vennen (gem. Wijchen en gem. Heumen), Archeodienst Rapport 433 (Zevenaar 2014).
H.J.N. van Engeldorp Gastelaars, Heumen en Wijchen, Hatertse en Overasseltse vennen. Een archeologische begeleiding, adc-rapport (Amersfoort 2014).