
Eerst werkt Celalettin in ijzergietfabriek ‘Rijnstaal’ in Arnhem. Zijn chef daar noemt alle Turkse arbeiders “Turko!” Hij doet geen moeite om hun namen te onthouden. Later werkt Celalettin in een papierfabriek in Renkum en een verffabriek in Zutphen. Al in 1968 brengt hij zijn gezin naar Nederland. In het begin denkt Celalettin soms “Was het maar zover dat we kunnen terugkeren”. Maar uiteindelijk blijft hij in Nederland wonen. Na al die jaren voelt hij zich meer iemand uit Arnhem dan uit het Turkse Sivas.
Dit verhaal is verzameld in het kader van de tentoonstelling 'Gelderlanders over Grenzen' van het Erfgoedfestival 'Over grenzen van Gelderland', 23 mei t/m 22 juli 2018.