De afgebroken ‘kathedraal’ van Arnhem-Zuid

'In 1956 verhuisde ik met mijn ouders van Amsterdam naar Arnhem; ik was toen 27 jaar. We kregen meteen een huis aan de Forelstraat. Er was nog heel weinig gebouwd, maar ik voelde me hier meteen thuis. We hadden een grote tuin en ik was meteen weg van de Heilige Sacramentskerk bij ons in de buurt.

In het begin gingen mijn familie en ik bij de mis altijd achteraan zitten. We waren gewend dat je in Amsterdam moest betalen voor een goede plaats. Een mevrouw vertelde ons dat je in deze kerk niet hoefde te betalen. Toen zijn we iedere zondag een stukje verder naar voren gaan zitten.'

'Ik werd al snel aangesproken om vanuit de Sacramentskerk vrijwilligers werk te gaan doen. Eind jaren vijftig heb ik met vier mensen een katholieke bibliotheek opgezet. Het was echt een ontmoetingsplek in de buurt. Maar toen de televisie opkwam, gingen mensen minder lezen en moest de bibliotheek stoppen. In 1978 is binnen de kerk de activiteitengroep opgericht. Naast het verzamelen van het oud-papier, organiseerden we elk jaar twee rommelmarkten. Het geld dat we inzamelde ging altijd naar een project in de kerk, bijvoorbeeld het orgel of de klokkentoren. Ook organiseerden we fietsuitjes, jubilea, toneelstukjes en stonden we met een kraampje op allerlei markten. Daarnaast deden we klusjes als de kerk schoonmaken en het bijhouden van de mooie tuin. De groep bestond uit vijfenzeventig leden, zevenendertig daarvan zijn inmiddels overleden.''Arnhem-Zuid groeide snel, maar het geloof viel langzaam terug. Toch bleef het aantal kerkgangers in de Sacramentskerk nog lange tijd constant. Maar in de jaren negentig ging het slecht, er was geen geld meer en er kwamen steeds minder mensen. De kerk in Elden was aan renovatie toe en er werd besloten dat één van de twee kerken moest verdwijnen; en dat werd de Sacramentskerk. Ik ben het daar nog steeds niet mee eens en ik word niet goed als ik aan de laatste dag terug denk. De klokken luidden voor de laatste keer. De kerkgangers gingen in processie naar de kerk in Elden; ik en nog twee anderen bleven in de Sacramentskerk achter, verlaten.'

'De kerk is gesloopt en op de plek is een groot woningcomplex gebouwd die in 2009 door de koningin is geopend. In de hoek van dat complex is nu de Emmauskapel en een klein Mariakapelletje. Ik vind het een erg mooie plek geworden. Het is een ontmoetingscentrum, waar op woensdag en vrijdag mensen elkaar kunnen zien en koffie drinken. Eén keer per maand wordt daar een mis verzorgd.'

'Nu de Sacramentskerk er niet meer is, is onze activiteitengroep stilgevallen. We hadden niet meer de moed om iets groots te organiseren; alleen het oud-papier ophalen gaat nog door. Er gaan stemmen op om de groep op te heffen. We zijn natuurlijk niet meer de vitale vijftigers van dertig jaar geleden. Toch hoop ik dat de Emmauskapel een middelpunt in de wijk wordt, zoals de Sacramentskerk voor mij altijd is geweest.'

Leni Bierman