De geestelijke stroming de Moderne Devotie vindt haar oorsprong in de boeteprediker Geert Grote (1340-1384) uit Deventer. Hij streefde, na zijn studie aan onder andere de Sorbonne in Parijs, naar een kerkelijke loopbaan. Een ernstige ziekte in 1372 veranderde zijn leven. Geert verkocht zijn aardse bezittingen en trok zich terug in het kartuizer klooster Monnikhuizen in Arnhem.
Na drie jaar trad Geert Grote, op aandringen van de bewoners van het klooster, weer op in het openbare leven. Hij werd prediker en legde de basis voor een nieuwe geestelijke stroming: de Moderne Devotie. In zijn preken richtte hij zich niet tegen de leer van de toenmalige Rooms-Katholieke kerk, maar vooral tegen de levenswijze van de leidinggevende geestelijken. Het celibaat werd overtreden en ook hun jagen naar rijkdom en het gekonkel met de wereldlijke machthebbers om macht en invloed, wekte de woede van Geert Grote.
De boeteprediker en zijn volgelingen streefden naar een leven met een nieuwe, vurige vroomheid en vooral een innig godsdienstig leven. Ze hadden oog voor de dagelijkse noden van met name de armen en zieken in de samenleving. Daarnaast streefden ze naar goed onderwijs. Onder invloed van het prediken van Geert Grote breidde de beweging zich snel uit. Op diverse plaatsen, waaronder in Wapenveld, ontstonden frater- en zusterhuizen waar zijn volgelingen in gehoorzaamheid en kuisheid hun sobere leven leidden.
In de Hanzesteden langs de IJssel is rond 2005 een moderne variant van de Middeleeuwse beweging ontstaan: de Postmoderne Devotie. De Postmoderne Devotie draagt dezelfde waarden uit als haar vroegere voorbeeld, maar wel toegespitst op onze tijd: eigentijds geloven, goed ondernemerschap, kennis delen, verantwoordelijkheid voor anderen, generaties verbinden, enz. Zie voor meer informatie www.postmodernedevotie.nl.