Uit een socialistisch nest

Bij de AJC in Borculo 

‘In Borculo hadden we altijd op dinsdag en zaterdag onze AJC-avonden in het gebouwtje van de geheelonthouders in de Weverstraat. Daar heb ik echt veel geleerd. Ik heb de AJC wel een beetje vergeleken met scouting. Toch wel. Wij moesten ook knopen leren maken. En we hadden een zangkoortje. De liedjes maakte meester Beumer voor ons. We leerden ze bij hem thuis en ’s avonds zongen we ze bij de AJC. Bij de AJC konden we naar cursussen rekenen en taal. Dat heb ik niet gedaan omdat ik tot en met de achtste klas, de lagere school en het VGLO, naar school ging. Maar sommigen maakten er toch gebruik van. En sport en spel deden we daar heel veel en we waren heel veel in het bos.  

Naar de Paasheuvel in Vierhouten 

Met de AJC gingen we een week naar de Paasheuvel in Vierhouten. We sliepen in tenten. De Paasheuvel is er nog. Het is een terrein met een hele grote kampvuurkuil. We gingen daar toneelstukjes opvoeren. Dat was ook heel leuk . Je leerde er altijd wat. Ja, dat was echt gezellig.  

Overtuigd lid van de PvdA 

De AJC kwam voort uit de Partij van de Arbeid. Mijn vader was overtuigd lid van de partij. En ik ook. Ik heb nog een tijdje in de schaduwfractie gezeten op het gemeentehuis. Ik wilde niet in de gemeenteraad , want daar vond ik mijzelf te jong voor. Maar ik ging wel eens naar raadsvergaderingen. En die volg ik nog altijd. Ik ben niet meer zo heilig overtuigd. Er zijn ook een hele hoop dingen die me tegen staan.  

Aan de slag voor de FNV 

Toen ik een jaar of veertig, vijfenveertig was, werd ik gevraagd voor de FNV. Mensen van de bond kwamen langs de deur. Ze hadden een lijst gekregen, zal wel van de van PvdA zijn geweest, denk ik. En ik zei: "Nou, ik wil dat wel eens proberen."  

We hebben een keer gestaakt bij COVECO. Daar was mijn moeder niet zo blij mee. Maar ik heb het wel gedaan. Ik weet niet meer precies wat er aan de hand was. Ze hebben  ons toen als vrouwenbond gevraagd om ook bij de poort te gaan staan. En dat hebben we  gedaan. Maar wat er gebeurd is weet ik niet precies meer. Want ik was jong. Op een gegeven moment moesten ze de andere morgen weer beginnen. Of ze een akkoord wilden, of zo, dat weet ik niet. Want daar verdiepte ik mij ook niet zo in’.  

Voor ‘Een nieuwe tijd! Wederopbouw in de Achterhoek’ vertellen (oud)-inwoners over opgroeien, werken en wonen in de Achterhoek in de periode 1940-1965. Dit verhaal over mevrouw Alie Faas-Tragter is geschreven door Jo Kloosters, op basis van een oral history-interview afgenomen door Jo Kloosters in september 2019. Dit verhaal is geredigeerd door Marja Zandberg.