Mevrouw Gerrie De Bie-Hunteler (1937) is opgegroeid in Lochem. Ze vertelt over haar jeugd.
Mijn vader had midden in het weiland achter ons huis een kippenhok en dat was niet rendabel. Dat was een heel goed gebouw en er was een slootje omheen. Je ging er met een bruggetje naartoe en daar mochten wij altijd spelen. Daar waren genoeg vriendinnetjes. We mochten een kacheltje stoken. We hadden de nestenkastjes schoongemaakt en dat waren onze kasten. We mochten er ook af en toe blijven slapen. Dat was hartstikke leuk.
Je kreeg geen zakgeld. Iedereen was aan het werk. Ik vond het nooit erg hoor om het te doen. Melken en hooien, overal moest je meehelpen. Maar mijn vriendinnetjes, die gingen dan aan de overkant van de Berkel naar het zwembad. En ik stond dan aan de andere kant van de Berkel te hooien in die hitte en dan dacht ik: "Nou wil ik toch ook wel graag in dat zwembad." Ik ben er ook wel geweest, maar toch. Het werk ging voor.
Ik heb geschaatst. Ik ben zelfs een keer voor Lochem uitgekomen op de Ballastput in Eibergen. Dat waren wedstrijden. Maar mijn vriend hield niet zo van schaatsen. We hadden tien en een half jaar verkering, want we begonnen zo vroeg. Af en toe zijn we wel een keertje uit geweest. Als je mocht, ging je dansen. Bijvoorbeeld in Lochem bij Pasman en bij Nijhof, maar we gingen ook heel vaak naar Borculo bij Peters dansen. Bij Rerik hebben we dansles gehad. Ik niet zo lang, maar mijn broer, die ging naar dansles. En als hij dan thuiskwam, dan leerde hij mij even wat hij geleerd had. Dat was ook heel leuk.“
Mijn moeder was lid van de remonstrantse kerk en zodoende gingen wij, mijn broer en ik, daar ook naartoe. We zijn ook bevestigd in de kerk. Ik heb nog een poosje in het jongerenbestuur, of iets dergelijks heet dat, gezeten. Mijn man en ik zijn ook nog in de remonstrantse kerk getrouwd. Daarna zijn er dingen in die kerk gebeurd, die mij helemaal niet aanstonden, dus toen ben ik ermee gestopt.”
Voor ‘Een nieuwe tijd! Wederopbouw in de Achterhoek’ vertellen (oud)-inwoners over opgroeien, werken en wonen in de Achterhoek in de periode 1940-1965. Dit verhaal over mevrouw Gerrie de Bie-Hunteler is geschreven door Marja Zandberg, op basis van een oral history-interview afgenomen door Maran Olthoff in november 2019.
Marja Zandberg, CC-BY