"Na de begrafenis 's avonds noemden ze dat de naogroeve. En de naogroeve dat hield in dat de buurt, dat waren niet alleen de buren die kwamen bij het sterfhuis en dan werd er nagepraat over de overledene en het wel en wee van de persoon. En dan werd over de dag zelf nagepraat en hoe het allemaal verder moest gaan. Vaak blijft er een weduwnaar of een weduwe achter en die heeft op verschillende momenten hulp nodig en dan werd besproken wie met wat bij zou kunnen springen. Wat er nog gebeuren moest dat verschilde nog wel eens. En dan werd er na afloop een borreltje gedronken en dan was het hele gebeuren achter de rug."
Dit verhaal is onderdeel van de tentoonstelling 'Gelderse verhalen op reis'. De tentoonstelling is ontwikkeld naar een idee van Charlotte Reijngoudt-Giesbers, voorheen streektaalfunctionaris bij Gelders Erfgoed en is mogelijk gemaakt dankzij de bijdragen van de Provincie Gelderland, het Prins Bernhard Cultuurfonds en de medewerking van vele dialectsprekers in Gelderland.
Streektaal
Volkscultuur
1950-2000
Epe
Volkscultuur
Veluwe