Oud en Nieuw in Nijmegen

"Oud en Nieuw vierden we weer allemaal samen, vaak toch wel bij ons thuis met alle kinderen, vader en moeder erbij. Heel bijzonder was dat wij, terwijl er toch ook al vuurwerk was, mijn broers en ik vooral heel lang bezig zijn geweest met het carbid schieten, van die grote maggi blikken, en dat gaf ontzettend veel herrie. Het was ook traditie om na twaalf uur naar de kennissen in de buurt te gaan en daar werd ook wel een borreltje gedronken - er werden veel borreltjes gedronken moet ik zeggen. In die tijd, is nog wel een mooie anekdote, rookten alle mensen nog, dus zo'n huiskamer bij ons die stond vol met rook. Zelfs zo erg dat de parkiet omviel, bijna van zijn stokje af, en dan flauwviel. Dat was geen teken om dan minder te gaan roken of om een raam open te zetten, bovendien het was midden in de winter dus dat kon ook niet, maar dan werd de parkiet op de gang gezet en daar kwam hij weer heel langzaam bij. Het was ook niet ongebruikelijk dat mij broers tijdens het avondeten alvast een proefrotje afstaken in huis. En dat gooien ze dan in de prullebak en dat geeft dan een hele, hele harde knal."

Verhalenkoffer

Dit verhaal is onderdeel van de tentoonstelling 'Gelderse verhalen op reis'. De tentoonstelling is ontwikkeld naar een idee van Charlotte Reijngoudt-Giesbers, voorheen streektaalfunctionaris bij Gelders Erfgoed en is mogelijk gemaakt dankzij de bijdragen van de Provincie Gelderland, het Prins Bernhard Cultuurfonds en de medewerking van vele dialectsprekers in Gelderland.