Met de kinderwagen naar school

De moedermavo in Tiel

In 1978 opende de Dag-/en Avondschool voor volwassenen in Tiel haar deuren. Deze ‘moedermavo’ bood vooral vrouwen de kans om een diploma te halen. Veel vrouwen hadden toen na de lagere school geen of weinig vervolgonderwijs gevolgd. Op de school werd alleen in examenvakken lesgegeven en na drie jaar ontving je een mavodiploma. Het was ook mogelijk om deelcertificaten voor afzonderlijke vakken te behalen. Ria Schoots-Sas (1949) begon met twee vakken en negen jaar later ruilde ze haar zes certificaten in voor het diploma.

Schoolverlater

“Ik ben geboren in Tiel en heb één broer. Mijn vader was timmerman en metselaar, mijn moeder huisvrouw. Ik ging naar de katholieke Catharinaschool. Daarna ging ik naar de ulo. Ik wilde niet naar de katholieke - ik had toen al een willetje - maar ging naar de openbare ulo in de Finse school aan de Esdoornstraat. Na twee jaar ben ik gaan werken, want vriendinnen deden dat ook. Je haalde een typediploma en kon zo aan de slag in een administratieve baan. Vind ik wel jammer, ergens, nu nog. Ik denk, had nou verder geleerd. Ik had liever iets in geschiedenis gedaan. Ja, archeologie had ik graag gedaan. Dat is er niet van gekomen, maar ik heb me in mijn leven goed vermaakt hoor en altijd gewerkt.

Naar de moedermavo

Volgens mij stond er een advertentie in de Zakengids. En toen heb ik me opgegeven, samen met een vriendin die het ook wel interessant vond. Dat was in 1980, want de eerste 2 certificaten haalden we in 1983. We deden iedere drie jaar twee vakken. In 1989 kregen we ons diploma voor in totaal 6 vakken. Iedere woensdagochtend gingen we naar school. Ja, dat kon ik er net tussendoor allemaal doen. Tussen mijn werk en mijn gezin. De talen vond ik het leukst. Ik ben begonnen met Nederlands en Engels, dat vond ik toen belangrijk. Later volgden Frans en Duits en tenslotte geschiedenis en aardrijkskunde. Ik spreek nu vrij goed Engels en Duits. Frans wat minder, maar voor de Nederlandse taal was het ook belangrijk. En geschiedenis, daar ben ik nog altijd mee bezig. Ik onderzoek stambomen en de geschiedenis van Tiel.

Fanatiek

We zaten in een groep van acht tot twaalf personen, bijna allemaal vrouwen. De meeste waren tussen de dertig en midden veertig. Wij waren fanatiek en gingen er echt voor leren als we een proefwerk hadden. Wij namen geen genoegen met een zesje of zo! Maar er vielen regelmatig leerlingen af, je moest echt wel standvastig zijn. Mijn dochter is geboren in 1982 en alle dames wilden natuurlijk de baby zien. Ik had een oppas, maar die liet het afweten op een ochtend dat ik een proefwerk had. Ik nam toen de kinderwagen maar mee naar school. De dames bewonderden de baby en daarna heb ik de wagen op de gang gezet en het proefwerk gemaakt. En maar hopen dat ze niet ging huilen!

Op reis

We maakten ook reisjes, met de bus naar Praag en Berlijn. Praag was heel leuk, toen sliepen we in zo’n heel hoog gebouw, een soort jeugdherberg. En ik zat vanmorgen nog te denken, het ontbijt was zo karig. Het was natuurlijk een beetje Oostblok en we kregen s’ ochtends zo’n stukje stokbrood. We waren jonge mensen en lustten echt wel meer, maar dat was er gewoon niet. Ik heb toen nog glazen gekocht, daar op zo’n brug. Hele mooie van dat kristal. Dat gingen we allemaal met de groep doen. Berlijn weet ik niet meer zo goed. De muur was toen net gevallen. Ik ben later nog een paar keer terug geweest en toen was daar helemaal niets meer van te zien. Maar toentertijd was die sfeer zo bijzonder. Ja, dat weet ik nog wel. En daar gingen we ook met z’n allen heen.

Gezelligheid

Ik vond het leuk op school, want anders houd je het niet zo lang vol. En je verzamelt kennis en daar heb ik wel gebruik van gemaakt. Mijn man en ik hebben veel gereisd. Als je dan een beetje je talen spreekt is dat heel prettig. En op mijn werk kwamen natuurlijk steeds meer jonge collega’s. Ik vond het toen wel fijn dat ik ook een diploma had. Maar het mooiste van die tijd was toch de gezelligheid en de saamhorigheid.“