Kersenindustrie in Enspijk

Zijn vader was landarbeider en het gezin telde nog een zoon en dochter. Zijn lagere schooltijd bracht hij door in Rumpt op de Openbare school aan de Dorpsdijk, één uur heen en één uur terug lopen, want een fiets kon er in die tijd niet vanaf. Hij mocht maar 5 jaar naar school, want hij was 'ongelukkig' geboren, op de pijldatum 1 april was hij nog geen 6 en moest dus maar een jaar wachten voor hij werd toegelaten op school.

De hoenderik

Een van zijn jeugdherinneringen betreft de kersenpluk, een drukke tijd. De plukkers, onder leiding van de voorplukker, stonden vanaf het krieken van de dag op hoge ladders. De geplukte kersen gingen in de hoenderik (=kersenmand), een houten bak die met een haak, gemaakt van een dik stuk tak in v-vorm, aan een touw aan de ladder hing. Zodra de hoenderik vol was werd het touw gevierd en gingen de kersen naar beneden.

Kersen bogerds

Daar werden ze uitgestald op de dis, een lange tafel, waar ze uitgezocht en over bussels ( = manden van wilgenteen) verdeeld werden. Dit was meestel vrouwen werk. De kersenpluk was zwaar werk, lange dagen op hoge ladders, want het waren hoogstam boomgaarden. Ook in Enspijk waren veel kersen 'bogerds', maar de kersenpluk was kostbaar en niet lonend en zo verdwenen op den duur de meeste kersen bogerds uit het landschapsbeeld.

Alleen rapen

Maar voor Cees was de kersentijd het een goed seizoen, want als jongen mocht hij met zijn vriendjes onder de bomen de kersen oprapen die naast de hoenderik vielen. "Niet plukken!" riep de voorplukker dan, "alleen rapen". De kersen gingen mee naar huis waar de hele familie ervan kon genieten.

Lees ook deel  2 en 3 van Cees van der Plaats verhaal.

Deze herinneringen werden opgetekend door Nina van Toulon, juli 2009. Bron: www.enspijk.info.