Het is nog altijd pijnlijk te zien hoe lang de rooms-katholieke Woezikse gemeenschap letterlijk heeft moet vechten voor de status van een eigen parochie en een eigen kerk. De buurtvereniging Woeziksch Belang speelde daarbij een belangrijke rol.
In een beroemde brief van pastoor Van den Donk van de Wijchense parochie van 5 november 1933, gericht aan de bisschop in Den Bosch, worden drie redenen genoemd waarom een eigen kerk onnodig is. De redenen zijn: de afstand naar Wijchen is niet groot, te grote financiële lasten en het zou tweespalt kunnen brengen in de Woezikse gemeenschap als geheel. Woezik moest voorlopig tevreden zijn met de in 1931 gebouwde school. Intussen had Woezik wel de kerkelijke status van rectoraat gekregen, wat een zekere onafhankelijkheid gaf binnen de Wijchense parochie. Het duurde echter nog tot 1950 voor Woezik een zelfstandige parochie werd.
In 1934 kwam toch de bischoppelijke toestemming een bij-kerk te bouwen in Woezik. De kerk in Wijchen werd niet vergroot. De hulpkerk gaf plaats aan driehonderd kerkgangers. In 1939 werd de eerste steen gelegd. Het was een uiterst somber gebouw. Eenbeukig met een verhoogd priesterkoor. Alles zowel binnen als buiten in schoon metselwerk. Het kerkje werd in navolging van de school gewijd aan Sint Paschalis, een Spaanse schaapherder (gestorven 1592), die ingetreden als franciscaan om zijn toewijding en nederigheid heilig werd verklaard. Dit kerkje overleefde de Tweede Wereldoorlog.
Omdat het aantal gelovigen toenam, moest er een nieuwe kerk komen. In 1954 werd die dan ook aanbesteed. Door allerlei problemen, onder andere harde winters, duurde de grootschalige herbouw erg lang. De eerste eucharistieviering vond pas plaats op 8 september 1956. Het artikel in de Gelderlander had een veelzeggende kop: 'Woeziks kerkje dat kerk werd'. De parochiegemeenschap was volwassen geworden.
Land van Maas en Waal
Geloof
1900-1950
Wijchen
Rijk van Nijmegen
