Museum Kinderdorp Neerbosch

Hoe was het vroeger om in een weeshuis op te groeien in Nederland? En hoe is het leven van deze kinderen verlopen? In het vernieuwde museum maken bezoekers kennis met een aantal inspirerende levensverhalen van de in totaal 20.000 kinderen die tussen 1863 en 2000 in het Kinderdorp woonden.

Neem het indrukwekkende verhaal van Henri, die in 1886 als wees in Neerbosch kwam, later als timmerman naar Amerika emigreerde en in het stadje Kalamazoo de eerste wolkenkrabber bouwde.

De 7.000 persoonlijke dossiers van kinderen hebben een prominente plek in het museum gekregen en zijn op aanvraag beschikbaar voor oud-bewoners en nabestaanden.

Het museum schetst het dagelijks leven van de kinderen en laat zien hoe dat geleidelijk veranderde naar de jeugdzorg van vandaag. Het is duidelijk dat deze ontwikkeling niet altijd zonder problemen verliep. De betrokkenheid van oud-bewoners bij het museum is echter significant.

Kinderdorp Neerbosch: van weeshuis tot jeugdzorg

Opgericht in 1863 door Johannes van ’t Lindenhout, groeide Kinderdorp Neerbosch uit tot de grootste weesinrichting van Nederland. Met steun van rijke vrienden creëerde hij een toevluchtsoord voor weeskinderen in erbarmelijke omstandigheden. In dit zelfvoorzienende dorp werden kinderen opgeleid tot vaklieden en droegen zij bij aan de bouw van de kapel uit 1882, waarin nu het museum is gevestigd.

Na 1900 kregen ook voogdij- en jeugdzorgkinderen hier onderdak. Tot ongeveer 2000 bood Neerbosch een thuis aan vele kinderen. De rijke sociale geschiedenis van deze plek is nu te zien in de oude Weezenkapel uit 1882. Buiten zijn de contouren van enkele historische gebouwen nog zichtbaar, en hangen de bijzondere verhalen over de veerkracht van de kinderen nog steeds in de lucht.

CollectieGelderland

Museum Kinderdorp Neerbosch is lid van CollectieGelderland en toont daar een deel van de collectie.