Kasteel Doorwerth in beeld

Het kasteel groeit

Doorwerth is gebouwd als een houten burcht en wordt uiteindelijk een stenen kasteelcomplex met hoofdburcht en bijgebouwen. Opeenvolgende kasteelbewoners voegen steeds bouwdelen toe. Kort na het midden van de 16de eeuw bereikt het kasteel zijn grootste omvang. Op enkele 16de- en 17de-eeuwse kaarten en tekeningen is Doorwerth aangegeven, het zijn de oudste visuele bronnen van het kasteel.

Moderniseren in historische trant

Een ontwerp van Cuypers uit 1910 toont hoe het kasteel er aan het eind van de 17de-eeuw uit zou hebben gezien. Tegen het einde van de 18de eeuw zijn delen zoals de toren en de hoekwoning niet meer aanwezig. Het kasteel is in verval geraakt. Als Doorwerth in 1837 wordt verkocht aan J.A.P. baron van Brakell, wordt het nieuw leven in geblazen. De baron laat vanaf 1840 het kasteel moderniseren in de historiserende smaak van die tijd. De toren wordt weer opgebouwd, er komt een nieuw ingangsportaal en de gang langs de binnenplaats wordt gemoderniseerd. Op een prent is baron Van Brakell met zijn vrouw in een rijtuig afgebeeld voor het kasteel.

Verwoesting en herbouw

Bij gebrek aan bewoning raakt Doorwerth opnieuw in verval. Oudheidkundige F.A. Hoefer ontfermt zich in 1910 over het kasteel en start een restauratie. De 19de-eeuwse wijzigingen worden grotendeels ongedaan gemaakt en het kasteel wordt een Artilleriemuseum en vergaderplaats. Blauwdrukken laten de restauratieplannen uit deze periode zien. De meest dramatische gebeurtenis in de kasteelgeschiedenis is de Tweede Wereldoorlog. In het najaar van 1944 verandert kasteel Doorwerth in een ruïne als het resultaat van vernielzucht en beschietingen tijdens de Slag om Arnhem. Het kasteel is nu geheel gerestaureerd; deze restauratie heeft maar liefst 37 jaar in beslag genomen.