Op grond van de overleveringen mogen we aannemen dat Eibertje omstreeks 1850 leefde in het arme Vierhouten. Het verhaal gaat dat Eibertje van Vierhouten naar de weekmarkt in Nunspeet liep om daar haar eieren te verkopen.
Eibertje nam de kortste weg, door de bossen waar het niet bepaald veilig was. Daar leefden geesten, spoken, elfen en zelfs de duivel was gesignaleerd. Ze liep over de heide en trotseerde elke keer weer alle gevaren. Wegens haar getoonde moed, werd haar naam geroemd. Haar wekelijkse tocht over de heide liet langzaam maar zeker een herkenbaar platgetreden pad achter. Daarna waagden meer Vierhouters de gevaarlijke tocht over haar Eibertjespad. Wie de vriendelijke geest van Eibertje wil ontmoeten moet dus te voet over het Eibertjespad naar Vierhouten gaan. Het kan natuurlijk ook op de fiets, maar dan mis je wel haar stem die zacht door de bossen fluistert.