Het is het sfeertje wat 't em doet

Het is een zonovergoten dag en we trekken naar Tiel. Geadviseerd werd om in Wamel te parkeren en dan het pontje naar de overkant te pakken. Een goede tip, want tijdens het tochtje over het water zie je het Appelpopterrein in vol ornaat. Hoe dichterbij je komt, hoe meer je het gevoel krijgt: hier is iets moois gaande.

Trots op Tiel

Een beetje afgelegen zit Naira (fictieve naam) op een groenstrook. Ze komt uit Tiel, vertelt ze. Appelpop is voor de Tielse jeugd een jaarlijkse ontmoetingsplek. Nee, ze komt niet voor de muziek. Normaal gaat ze nooit naar festivals, hoogstens een dansfeestje. Dit feest is gratis, het sfeertje is lekker en het maakt haar trots op Tiel. Een groep jongeren springt opeens voor de lens van de fotograaf. 'Wij willen op de foto,' roepen ze. 'Goed,' antwoorden wij, 'maar dan willen wij wat vragen.' Twee meisjes doen het woord. Ze komen uit de buurt en gaan ieder jaar naar Appelpop, dit is de zesde keer. Waarom Appelpop en niet een ander evenement? 'Hier,' zeggen ze, 'heerst een sfeer van ons kent ons. Je kunt je tas open laten hangen, er zal niets gebeuren.' Ze vinden wel dat ze echte Appelpoppers zijn. 'Ja, die zijn er, gewone jeugd uit de buurt die hun feestje maken.' (Lees ook het interview met Iris den Teuling).

Gemak

Twee jongens uit de buurt van 's-Hertogenbosch komen naar Appelpop om het festivalseizoen af te sluiten. Op de vraag of Appelpop verschilt van andere festivals antwoorden ze in eerste instantie 'nee'. 'Wat maakt Appelpop Appelpop dan, is de wedervraag. Het terrein is overzichtelijk, vinden ze. De muziek is heel goed voor een gratis festival, maar zelfs als ze die niet zo goed zouden vinden, zouden ze komen. 'Je voelt je hier gewoon op je gemak', zegt de één. 'Er loopt hier van alles rond, maar vooral heel veel jonger publiek dan op andere evenementen', zegt de ander. Er lopen niet alleen jongeren rond op Appelpop. Gerrit en Marie uit Meteren (beide 62) lijken een beetje uit de toon te vallen tussen alle jongeren, maar zo voelen ze dat zelf niet. 'We komen uit de buurt, willen weten wat er leeft. Ieder jaar lopen we hier een tijd rond en genieten van wat er allemaal te zien valt. Niemand kijkt ons vreemd aan hoor. Het gekke is, je voelt je hier heel veilig, iedereen gaat goed met elkaar om. Gek dat dat verandert zo gauw men de stad ingaat.'

Kinkobra

De jongens van de band Kinkobra uit Gorinchem staan rustig een biertje te drinken en bespreken de optredens. Zij zijn naar Appelpop gekomen voor de muziek en om te netwerken. Het is een goed festival om in contact te komen met publiek én artiesten, vinden ze. 'De sfeer hier is relaxed', vertelt de zanger van de band. 'Het is een festival als alle anderen, maar net wat gemoedelijker. Misschien ligt dat wel gewoon aan de mensen hier, aan de Gelderse mentaliteit.'

Op het hoofdpodium begint een optreden, het publiek verplaatst zich naar het grote veld. Klaar met praten, nu is het tijd voor muziek.

Rechten

Jette Janssen, Gelders Erfgoed