Alphons Bosco Maria ter Avest

Het maakproces

Ter Avest studeerde aan ArtEZ Hogeschool voor de Kunsten, in Arnhem, waar hij woont en werkt. Het werk van Ter Avest kenmerkt zich door een spel in materialiteit en schaal waarbij het maakproces vaak bewust zichtbaar is gebleven. Zo worden de gietkanalen van zijn aluminium beelden intact gehouden en blijven de schaafsporen in zijn beelden van schuimplastic gehandhaafd. Zodoende wordt de kijker geprikkeld om zich het ontstaan van het werk voor te stellen. Het zijn niet slechts sculpturen, maar tegelijkertijd spannende, ongepolijste structuren, constructies.

Specifiek voor de plek

Zijn sculpturen en installaties zijn vaak specifiek voor een plek gemaakt; hij creëert ze na een periode van aandachtige bestudering van de plek in kwestie. Hierdoor belichten de sculpturen – dieren, vervoersmiddelen, gebruiksvoorwerpen – het menselijk gedrag en/of de sociale dynamiek. Een voorbeeld hiervan is De Nachtwachter (2011), een monumentale uil die waakt over de Nijmeegse wijk Hatert. Andere werken gaan juist in op de geschiedenis van de plek, zoals Het mysterie van Werenfridus (2000) in Elst, of zijn nog te realiseren groep sculpturen op de archeologische vindplaats in Schuytgraaf, Arnhem.

Oogmerk

In 2012 is Plaatsmaken begonnen met het filmen van Gelderse kunstenaars in hun atelier. Bijzondere werkprocessen van kunstenaars, en gedachten die daarbij horen, worden zo vastgelegd. Op deze manier wordt de beeldende kunst op een andere, toegankelijke manier voor het voetlicht gebracht en blijft een stuk Gelders erfgoed bewaard. Dagelijkse dingen zijn het, in het werk van Alphons ter Avest. Caravans, auto's, een bloesemtak, en een vogel die daarop zou kunnen zitten. In zijn veelal reproduceerbaar werk pelt hij de lagen af van deze dingen, en geeft ze nieuwe betekenis. Hij maakt zo de opbouw, en tegelijkertijd de wonderlijkheid zichtbaar. De vogel krijgt een transparante zilveren laag, een beetje zoals hij in het eerste ochtendlicht kan schitteren.  De caravan blijkt uit vele lagen constructie te bestaan, en ooit geweten dat bloesem zo teder van kleur kan zijn?  De kunstenaar toont de gewone wereld, maar dan ontleed en op poëtische wijze gereconstrueerd. Fantasie krijgt daarbij een belangrijke rol.