Gezelligheid onder mekaar

De versierde Molenstraat 

‘Alles was winkeliers in de Molenstraat, en die mensen woonden ook bij de winkel: erboven of erachter. Soms riep er een: ‘Morgen versieren!’ En dan zei de ander: ‘In orde!’ Dan werd de hele straat versierd. Dat deden ze altijd in de Molenstraat: versieren. Het was gezellig onder mekaar. Er was ook een smederij, van opa Breukink, en twee bakkers, Verbeten en Ter Welle. 

Gebak 

Vrijdagsavonds was er koopavond. Dan had oom Wim Ter Welle gebak. Je had maar één soort: van dat cakegebak met slagroom. Mama liet na winkelsluitingstijd, zeven uur was dat toen nog, de winkel iets langer open. Dan kwam het hele spul en bracht oom Wim vers gebak mee. Dat hebben we heel lang volgehouden.  

Saamhorigheid 

De saamhorigheid van de straat was groot. Daar verbaasde iedereen zich over. Als er iemand ziek was, oh, dan kookte mama wel voor dat gezin mee. Als er ruzie was, werd het uitgepraat en dan was het weer gewoon, net zoals daarvoor. Wij kinderen speelden veel buiten. We waren echte buitenkinderen: touwtjespringen en met de ballen, tollen, knikkeren spelen. We deden van alles. Gewoon op straat, want het was niet druk in de Molenstraat. 

Kermis 

Twee keer in het jaar was er kermis. In het voorjaar was er meikermis. Dat was dinsdagavond en woensdag de hele dag. De boeren kwamen allemaal op de fiets. Tussen Ter Welle en ons pand had je een steegje. Wij noemden dat de ‘kluuze’. Door de kluuze kwamen ze met de fiets bij ons achter het huis. Dan stond daar alles vol en de boeren kwamen door de keuken: “Rika, heb je de koffie al bruun?” Dat was vast pandoer. Dan gingen ze naar de kermis, want er was ook beestenmarkt. Zo ging het ook in oktober, allemaal op het fietsje.  

Voor een dubbeltje in de draaimolen 

Als kind ging je natuurlijk ook naar de kermis. Ik ging dan met Nannie Koldewee, want zij was bevriend met Denis, de oliebollenbakker. Die heeft lang in Lochem gestaan, vlak bij de kastanjeboom op de Grote Markt. Hij was er altijd als er kermis was, altijd op hetzelfde plekje. Vroeger kon je voor een dubbeltje in de draaimolen. En je had de steile wand met die motoren op de Kleine Markt. Dat vond ik wel heel interessant.’ 

Voor ‘Een nieuwe tijd! Wederopbouw in de Achterhoek’ vertellen (oud)-inwoners over opgroeien, werken en wonen in de Achterhoek in de periode 1940-1965. Dit verhaal over Trude Pleiter is geschreven door Maran Olthoff, op basis van een oral history-interview afgenomen door Maran Olthoff in augustus 2019. Dit verhaal is geredigeerd door Lisanne Vroomen.