Over overlijden in Heerde

"Voor het begraven had je vroeger de buurt nodig. Begrafenisondernemers waren er niet dus alles moest door de buurt gedaan worden. Het afleggen van de overledene, het aankondigen bij buren en familie, het begraven zelf en de verzorging van de koffietafel na de begrafenis gebeurde allemaal door de buren. Omdat je een aantal dragers nodig had, bestond de buurt uit genoeg gezinnen, evenveel mannen als vrouwen. Een van de buren zorgde ook voor paard en wagen om de overledene mee naar het kerkhof te brengen. De overledene moest gebracht worden en mocht niet gehaald worden. En dus mocht het geen boer zijn die aan de kant van het kerkhof woonde. Hier was ook geen sprake van vrijblijvendheid, geen zin hebben of niet durven, dit was een burenplicht waaraan je je niet kon onttrekken. Een praktische oplossing, en een voorbeeld van een gebruik gebaseerd op een economische en praktische noodzaak."

Verhalenkoffer

Dit verhaal is onderdeel van de tentoonstelling 'Gelderse verhalen op reis'. De tentoonstelling is ontwikkeld naar een idee van Charlotte Reijngoudt-Giesbers, voorheen streektaalfunctionaris bij Gelders Erfgoed en is mogelijk gemaakt dankzij de bijdragen van de Provincie Gelderland, het Prins Bernhard Cultuurfonds en de medewerking van vele dialectsprekers in Gelderland.