Liefde op het eerste gezicht

'Ik was zo'n beetje veertien jaar toen we van het Van Verschuerplein naar de nieuwbouwwoningen aan de Holpijpstraat in Malburgen verhuisden. Ik zat op de technische school. Toen ik daar mijn diploma had gehaald, was ik zestien en ging ik werken. Maar ik leerde ik verder aan de avondschool. Ik werkte hard en als het even kon, ging ik 's avonds met vrienden uit. We bezochten dansavonden in het Sonsbeek Paviljoen of trokken naar Huissen toe. In Malburgen zelf gingen we naar de Kompas die in een bedrijfsruimte onder de flats aan de Dovenetellaan gevestigd was.

Deze discotheek was helemaal niet zo groot, maar voor Malburgen was het heel wat. Er was een halfronde bar in het midden waarnaast aan beide kanten gedanst kon worden. Hier heb ik Irene leren kennen. Ik was inmiddels eenentwintig jaar; zij was een stukje jonger. Het was liefde op het eerste gezicht! Ik weet het nog goed, de eerste keer dat ik bij haar thuis kwam. Ik had een stropdas omgedaan en was zenuwachtig. Toen ik bij haar aankwam stond haar hele familie mij op het balkon op te wachten. De portiek was keurig ingericht met een rode loper. Toen ik eenmaal binnen was, nam haar vader mij apart. Hij wilde even weten of ik wel voorzichtig genoeg was met zijn zestienjarige dochter.

We verloofden ons en wachtten op een eigen huisje. Tot die tijd bleven we thuis bij onze ouders wonen. Toen we van de woningvereniging een huis toegewezen kregen, gingen we meteen trouwen. Zo werkte dat in die tijd. We kregen een flatje aan de Ir. Schaapstraat op de Geitenkamp en verlieten Malburgen daarmee. Later kwamen we in aanmerking voor een mooie doorzonwoning in Elderveld. Weer vijfendertig jaar verder, wonen we nog steeds in Elderveld, ditmaal in een appartement. We zijn inmiddels grootouders.

Ik had niet kunnen vermoeden dat ik uiteindelijk terug zou keren naar Malburgen. Sinds 1997 beheer ik de Wijkwinkel en ontmoet ik veel bewoners uit de wijk. Veel mensen die ik daar tegenkom, ken ik nog van vroeger. Dat vind ik toch wel bijzonder.'