Henk, het bevrijdingskind

Zoektocht

''De zoektocht naar mijn vader, een Canadese soldaat, was een bijna onmogelijke opgave. Mijn moeder kon niets vertellen over hem. Als je navraag doet bij instanties is alleen de naam 'Bill' niet genoeg. Bij elke herdenking was ik zo benieuwd naar mijn vader. Een paar jaar geleden kreeg ik het advies van mijn neef: 'Doe eens een DNA test! Dan krijg je in ieder geval te horen waar je vader en zijn ouders vandaan komen.' Ik liet een test doen bij en de uitslag was: mijn voorouders kwamen uit Wales en waren waarschijnlijk geëmigreerd naar Canada. Een detectivebureau heeft op mijn verzoek gezocht in DNA-databases.

Familie gevonden

Op kerstavond 2018 kwam het bericht dat ik contact kon opnemen met Claire, 86 jaar oud. Er was een match, ze was een nicht van mij! Ik stuurde een mailtje en de volgende dag kreeg ik er een terug: 'Welcome in the family.' Zij had voor de grap haar DNA laten testen en daarom stond ze in de databases. Ze zou navraag doen bij mijn zusters, Katy en Nora, en mijn broer, Hank. Tot mijn grote vreugde kreeg ik de gegevens van ze. Met bonzend hart heb ik mijn oudste zuster, Katy, gebeld. 'Met Henk,' zei ik. Aan de andere kant van de lijn hoorde ik een vrouw in snikken uitbarsten: 'Oh, Henk, we are so glad we have another brother.' Ze zei ook: 'We hebben er geen moeite mee dat we een broer hebben die een andere moeder heeft.'

Naar Canada

De omstandigheden in en vlak na de oorlog waren zo bijzonder dat zulke dingen weleens gebeurden. Mijn vader, die trouwens Henry heette, en zijn vrouw zijn al lang geleden overleden en zij, de kinderen, vonden dit fantastisch. 'Wanneer kom je naar Canada om kennis met ons te maken? Wij willen jou graag zien. Als vader nog had geleefd had, zou hij het geweldig hebben gevonden.' In juni 2019 zijn mijn vrouw en ik naar Canada geweest en de ontvangst van mijn zusters en broer was heel hartelijk en liefdevol. Ik was hun 'nieuwe broer' uit Nederland en zo werd ik voorgesteld aan iedereen. Het was zo emotioneel voor me; ik heb mijn familie gevonden! Eindelijk was mijn zoektocht voorbij.

Lied

Volgens mijn familie lijk ik sprekend op mijn vader. Ik heb een paar persoonlijke spullen van mijn vader gekregen. Foto’s, brieven die hij aan zijn vrouw heeft geschreven, een zakmes en de hoed die hij droeg als hij naar de kerk ging. Mijn broer, die musicus is, heeft een lied voor mij geschreven: Dear brother from another mother We share our father’s blood, that flows proudly thru each other (...) I see him in so many thing you do Your walk, your talk, the way you look, our father thru and thru And I thank you for all the searching, for so many years *

In mei 2020 zou de Canadese familie naar Nederland zijn gekomen om 75 jaar Vrijheid mee te maken. Door Covid-19 is dat jammer genoeg niet door gegaan. Mijn kinderen en kleinkinderen vinden het geweldig dat hun opa en overgrootvader geholpen heeft Nederland te bevrijden. Mijn kleinzoon, acht jaar oud, vroeg: 'Dus jouw vader was een echte soldaat die ons bevrijd heeft van die rare soldaten? Wat stoer!!'''

* Lieve broer van een andere moeder. We delen het bloed van onze vader, dat trots door elkaar stroomt (…) Ik zie hem in zoveel dingen die je doet. Als je loopt, praat, hoe je kijkt, onze vader door en door. Dank je voor al je zoekwerk, al die jaren

Dit verhaal is opgehaald door, lid van de Werkgroep Oral History Erfgoed Gelderland, Herma ter Mul. Henk Alards bezocht het WO2-café in Rozet (Arnhem) op 12 maart 2020. Naderhand is een diepte-interview afgenomen door Herma. Lees hier ook het andere deel van het interview.

Rechten

Herma ter Mul, Werkgroep Oral History Erfgoed Gelderland, CC-BY-NC