Het Waterfront

na 2003

Een van de rode draden in de geschiedenis van Harderwijk is het water. Eeuwenlang een Zuiderzeestad. Eeuwenlang handel en visserij. Al een kleine eeuw toerisme, nadrukkelijk verbonden met het water. Je kunt zeggen dat Harderwijk van oudsher meer op het water dan op het land was georiënteerd. Dat veranderde in 1932, toen de Zuiderzee plaats maakte voor het IJsselmeer: in een jaar of vijf van zout water naar zoet water. Daarmee verdween de broodwinning van vele tientallen Harderwijker vissersfamilies. Bovendien was Harderwijk geen Zuiderzeestad meer, geen verbinding meer met de zee.

Misschien nog wel ingrijpender was de inpoldering na de Tweede Wereldoorlog. De vorming van Oostelijk Flevoland (1957) en Zuidelijk Flevoland (1968) sneed Harderwijk ook van het IJsselmeer af. Harderwijk grensde alleen nog maar aan het Wolderwijd en het Veluwemeer.

Harderwijk veranderde na 1945 in hoog tempo. De stad kreeg in bijna vijfenzestig jaar vier keer zoveel inwoners. Anno 2009 voert het toerisme per jaar zo'n kleine drie miljoen toeristen aan. Het toenemend autogebruik zorgt voor verkeersopstoppingen en parkeerproblemen. De verouderde boulevard past niet meer bij moderne toeristen die hoge eisen aan comfort, vermaak en mobiliteit stellen. En industrieën in het havengebied als Asbestona, doen afbreuk aan het beeld van Harderwijk als aantrekkelijke watersportstad.

Om al deze problemen aan te pakken en op te lossen, bedacht de gemeente een groot, ingrijpend plan. Dat plan kreeg de naam Waterfront. Het Masterplan Waterfront werd in september 2003 door de gemeenteraad vastgesteld. De uitvoering zal vele jaren in beslag nemen. Men gaat ervan uit dat het wel tot 2017 of 2020 kan duren voordat het hele plan is gerealiseerd.

Wat houdt het Masterplan Waterfront nu feitelijk in? Het bedrijventerrein Haven verhuist naar het industrieterrein Lorentzhaven. Het vrijgekomen gebied wordt gesaneerd. Dat betekent dat het grondig wordt schoongemaakt. Vooral van asbest dat in grote hoeveelheden in de grond en in gebouwen zit. In dit gesaneerde gebied, pal tegen de historische binnenstad aan, komen zestienhonderd woningen, aan het water. Er wordt gedacht aan verschillende woongebieden, elk met een eigen sfeer.

De twee keer zo lange Boulevard wordt een aantrekkelijk uitgaansgebied tussen de historische binnenstad en het Dolfinarium, dat op een eiland komt te liggen. In dit gebied komt een nieuwe binnenhaven voor watersporters. Jachthaven De Knar wordt dus verplaatst.

Door de aanleg van nieuwe afritten van de N 302 wordt het toeristisch verkeer van het andere verkeer gescheiden. En er komen 4.100 nieuwe parkeerplaatsen. Daarmee hoopt men al die toeristen voldoende parkeergelegenheid te bieden.

Er is ook aan de natuur gedacht. Kleine eilanden gaan een natuurlijke verbinding vormen tussen de Veluwe en Flevoland. Het poldergebied de Mheenlanden langs het Veluwemeer, wordt een moerassig natuurgebied.

Het Plan-Waterfront omvat dus veel meer dan alleen de Boulevard en omgeving, feitelijk gaat het om een gebied dat zich uitstrekt van de westzijde van de historische stadswal tot aan de Hierdense Beek, de grens met de gemeente Nunspeet. Dit plan laat zien dat de stad Harderwijk niet alleen een eerbiedwaardige historie heeft, maar ook nu nog springlevend is. En vooral, ook toekomst heeft. Een mooi slot voor deze Canon van de Harderwijker geschiedenis.

Dit verhaal is het laatste venster van de canon van Harderwijk. Het eerste venster is hier te vinden.