Het Plantsoen

Als in 1804 het kasteel wordt gesloopt en de grachten dichtgegooid ontstaat het grote middenterrein. Het veld verrommelt snel, op het veld komen moestuinen omringd door hoge kale kasteelwallen en rondelen. Deze situatie duurt tot 1859, het jaar dat de gemeenteraad het besluit neemt om rond het oude kasteelterrein een wandelpark aan te leggen.

Lanenpatroon

De hoge wallen worden deels de buitengracht ingeschoven. Op de glooiende hellingen komt een nieuw park met slingerende, krakeling-vormige paden. Langs de paden zijn bomen geplant, vooral kastanjebomen en beuken, met daartussen hakhout. Vanuit de as aan de achterkant van Het Plantsoen loopt een laan naar de vliegervormige lanenstructuur die wij kennen als De Toeren. Dit zijn de Dreven die in 1630 zijn aangelegd door Frederik Hendrik, zoon van Willem van Oranje. Het bijzondere lanenpatroon is een voor Nederland uniek, heel vroeg voorbeeld van landschapsarchitectuur.

Restanten van rijk verleden

Tijdens de oorlog is veel hout opgestookt en in de loop der jaren is de structuur van het park enigszins verloren gegaan, maar wie goed kijkt, vindt nog veel terug van de rijke geschiedenis. Om het kasteelterrein ligt nog altijd een deel van de oude buitengracht. Verhogingen op de hoeken van de wallen, zijn restanten van de oude rondelen. Op één daarvan is in 1828 een begraafplaats aangelegd, een ander wordt tijdens de speldagen gebruikt als glijbaan.

In 2014 is gestart met het in ere herstellen van dit mooie wandelpark waarbij de voormalige structuur wordt versterkt en de monumentale bomen uit het oorspronkelijke park weer de plek krijgen die ze verdienen.

Dit verhaal is onderdeel van de canon van Buren. Het volgende venster is hier te vinden.

Rechten

Lucia Albers