De Geldersche Toren

Uit onderzoek is gebleken dat de fundamenten van de huidige Geldersche Toren dateren uit de dertiende eeuw. In 1535 werd de wachttoren grotendeels afgebroken en een nieuwe zware ronde woontoren opgebouwd, die ook als verdediging dienst kon doen. Op 22 februari 1624 wordt de Geldersche Toren geplunderd door Spaanse troepen onder leiding van graaf Hendrik van den Bergh, een volle neef van prins Maurits.

Eigenaren

In de vroege 18e eeuw kwam de Geldersche Toren in het bezit van de familie Van Rhemen (Van Broeckhuijsen). De omgrachte toren lag toen aan een voorplein met twee bijgebouwen. Aan weerzijden van de oprijlaan waren weilanden en boomgaarden. In 1844-46 werd het koetshuis vernieuwd  en rond het huis een landschappelijke aanleg gecreëerd (ontwerp H. en SA. van Lunteren). De toren was in de loop der jaren zo bouwvallig geworden, dat in 1868 door Alexander van Rhemen werd besloten om de oude toren tot aan de eerste verdieping af te breken en op het restant in neogotische stijl een nieuw gedeelte te plaatsen dat als een woonhuis dienst ging doen (architect Jan Brink Evers). De buitenmuren werden grijs gepleisterd om het verschil in stenen niet te kunnen zien. Eind negentiende eeuw werden een nieuw koetshuis, dienstwoning en oranjerie gebouwd.

Zichtas

Vanaf de Toren loopt een rechte, met forse eiken beplante oprijlaan als zichtas richting de toren van de van oorsprong middeleeuwse toren van de N.H. kerk te Spankeren. Tegenwoordig hebben het landgoed en de gebouwen nog steeds dezelfde aanblik. Ze zijn in de winter goed te zien vanaf de provinciale weg van Arnhem naar Zutphen, wanneer de bomen kaal zijn.

Het hoofdgebouw met bijgebouwen en omgeving hebben een monumentale status. Zie www.monumenten.nl Rijksmonument nummer: 519372 t/m 519383  en 521798.

Rechten

Marianne Poorthuis, ErfgoedLeeft