Dit verhaal betreft een geromantiseerd levensverhaal van eerste luitenant van de Gele Rijders: Willem von Freyberg. Hij leefde van circa 1888 tot 1918.
De officieren mochten hun dames meenemen naar de picknick die tijdens een pauze tussen de oefeningen zou worden gehouden... De schietoefeningen werden op een warme augustusdag gehouden. De officieren hadden voor rijtuigen gezorgd waarmee de dames, gekleed in lange witte japonnen en getooid met grote hoeden, naar het schietterrein werden gereden. De elk door vier paarden getrokken affuiten met voorwagens werden halverwege een heuvel in het terrein getrokken, waarna de paarden uitgespannen werden en de voorwagens werden afgekoppeld.
De rijtuigen werden op een veilige afstand van het geschut opgesteld om de trommelvliezen van de jonge vrouwen te sparen. Toen de eerste schoten over de heide donderden, stonden zij met in de wind wapperende jurken rechtop in de koetsen, de wijsvingers tegen de oren gedrukt. Tegen het eind van de ochtend werd het sein voor de picknick gegeven. De in witte uniformbroeken geklede oppassers droegen rieten picknickkoffers gevuld met wijnkoelers, borden, kristallen glazen en zilveren messen en vorken aan. Zij vouwden plaids open over de weerbarstige hei en ontkurkten flessen Riesling die in een grote teil met ijs waren aangevoerd.
Lees hier meer over de Gele Rijders.
H. Feber (Den Haag 2002), CC-BY-NC
Gelegerd in Gelderland
Oorlog
1800-1900
Ede
Landschap
Veluwe