De Ewalden kerk is een kruisbasiliek in neogotische stijl. Het middengedeelte is in hout overkapt en de zijbeuken zijn in steen opgetrokken. De architect was dr. Pierre Cuypers, een bekend vertegenwoordiger van de neogotiek. Het ontwerp van de kerk toont Cuypers voorliefde voor kleine puntige accenten: hoektorens, pinakels en dakkapellen. De naam van de kerk verwijst naar de heilige Ewalden, twee priesters die in het begin van de zevende eeuw in Engeland zijn geboren.
De Ewalden kerk is gebouwd van bakstenen die werden gebakken in een steenoven die speciaal voor de bouw van de kerk was opgericht. Deze steenoven is de latere Dericks en Geldens-fabriek, beroemd om zijn geglazuurde elementen die onder andere in het Centraal Station en het Rijksmuseum in Amsterdam zijn gebruikt. De steenoven bestaat niet meer.
De kerktoren heeft een hoge spits en is voorzien van vier pinakels. In de Tweede Wereldoorlog diende de toren als uitkijkpost richting vijandelijk gebied. Het land van Maas en Waal was frontgebied en de beschietingen kwamen van over de rivier de Waal. Aan het eind van de oorlog zijn de toren en de kerk ernstig beschadigd. Na de oorlog is de toren eerst afgeplat en in de jaren vijftig hersteld.
De glas-in-loodramen zijn van glazenmaker en glasschilder Frans Nicolas. Bij de oplevering van de ramen vond de pastoor ze nogal duur en stelde bezuinigingen voor. Uiteindelijk kwam het er op neer dat de architect en de glazenier minder kregen uitbetaald. Het orgel is van de hand van de orgelbouwerfamilie Smits uit Reek (Noord-Brabant). Deze beroemde familie bouwde ook het orgel voor de katholieke kerk van Puiflijk.
In de Ewalden kerk worden nog regelmatig erediensten gehouden.
Drutense monumenten
Landschap
1800-1900
Druten
Rijk van Nijmegen