Dit monument is door zijn uiterlijk en entourage en door de ommuurde tuin en bijgebouwen een van de fraaiste panden van Horssen. Het woongedeelte van de boerderij heeft een rieten zadeldak. Het bedrijfsgedeelte met de stallen, het oudste bouwdeel, ligt hier dwars achter. Hierin bevinden zich de oude keuken met schouw en de kelder met opkamer. Het hele huis is voorzien van een gestucte plint. Deze is bij de linker zijgevel extra hoog om storend metselwerk te verdoezelen.
In 1767 werd een boerderij op deze plaats bewoond door Gerrit Jacobs Lam, een machtige grootgrondbezitter, die ook als schepen (iemand die belast was met bestuur, wetgeving en een gedeelte van de rechtspraak) in de Horssense rechtbank zat. Het is het stamhuis van de Maas en Waalse families Lam. In Horssen is het huis bekend als het huis van Toon Bernts, een latere bewoner in de vorige eeuw.
Hoewel de boerderij op een verhoging ligt, stond het water bij de watersnood in 1926 tot aan de vensterbanken en veroorzaakte grote schade. Meteen na deze watersnood werd de voorgevel vrij ingrijpend gemoderniseerd. Zo werd een nieuwe voordeur met omlijsting aangebracht. Het linkerraam is opgeschoven naar rechts, wat nog te zien is in het metselwerk. De drie vensters in de voorgevel zijn voorzien van luiken. De rechter zijgevel had zoveel schade, dat deze geheel vernieuwd moest worden. Dit gebeurde met hergebruik van materialen.
Achter het huis aan de straat ligt een wagenschuur met houten gebinten. De schuur is in het begin van deze eeuw met zorg gerestaureerd. De naam van de straat waaraan dit monument ligt, verwijst naar Theodoricus, heer van Horssen. In 1316 voerde hij de achternaam Panneküec.
Huis en schuur zijn alleen vanaf de straat te bewonderen.
Drutense monumenten
Landschap
1800-1900
Druten
Rijk van Nijmegen